Çanakkale Ruhu ve Şahadet

Bizler kahramanlık örnekleri ve zaferlerle dolu bir tarihe sahibiz. Şüphesiz bu kahramanlık destanlarından biri de Çanakkale Zaferidir. Bu zaferin, milletimizin tarihini taçlandıran olaylar arasında, önemli bir yeri vardır. Çanakkale zaferi tarihimizi taçlandıran kahramanlık destanlarından biri, Milletimizin tarih boyunca verdiği en büyük ve en zorlu sınavıdır.

Can ve malın Allah yolunda vatan uğrunda feda edilebilmesi, kulun rabbine karşı muhabbetinin en güzel bir ifadesidir. Bunun içindir ki Allah Resulü (s.a.v.) “Kudretiyle beni yaşatan Allah’a yemin ederim ki, Allah yolunda savaşıp şehit olmayı, diriltilip yine şehit olmayı, tekrar diriltilip şehit olmayı”(1) arzu ederdim buyurmuştur.

Çanakkalede verilen mücadelede yurdun dört bir tarafından eli silah tutan vatan evladı görev almış, tek yürek ve yekvücut olarak savaşmıştır. Cephede inançlı bir asker, cephe gerisinde ise merhametli bir insan olmanın eşsiz örneklerini veren Mehmetçik, hastaya, hastaneye, silahsıza ve teslim olana ateş etmemiş, esire misafir muamelesi yapmıştır.

“Çanakkale geçilmez” destanı iki yüz elli bin imanlı vatan evladının şehadet şerbetini içmesi ile yazılmıştır. Sedye ile götürülen bir yaralı askerin komutanın yanından geçerken “şehit olmadım paşam diyerek üzüntüsünü dile getirmesi, iman gücünün en açık bir örneğidir. Allah Teala Kur’an-ı Keriminde “Allah yolunda öldürülenleri ölüler demeyin, bilakis onlar diridirler, fakat siz farkında değilsiniz”(2) buyuruyor. Peygamberimiz(s.a.v.) “Cennete giren hiçbir kimse yeryüzündeki her şeykendisinin olsa bile dünyaya geri dönmeyi arzu etmez. Sadece şehit, gördüğü ikram ve itibar sebebiyle tekrar dünyaya dönmeyi ve on defa şehit olmayı ister.”(3) “şehitliği gönülden arzu eden kimse şehit olmasa bile sevabına nail olur.”(4) müjdesini veriyor.

Milli birlik ve beraberliğin en güzel örneğini Çanakkale ruhunda görüyoruz. Bu toprakları düşmanlara çiğnetmemek, Anadolu’nun bağrından semaya yükselen ezan seslerini susturmamak, toprağın altındaki şehitleri rahatsız etmemek, üstündekileri de zillete düşürmemek için canla başla çalışmak, çocuklarımıza Çanakkale destanını ve ardındaki manevi ruhu anlatmak, bize bırakılan bu maddi ve manevi mirasa sahip çıkmak, hem dini hem de milli borcumuzdur. Zira; “sahipsiz olan memleketin batması haktır. Sen sahip olursan bu vatan batmayacaktır”.

“Tarihini Bilmeyenlerin Coğrafyasını başkaları çizer” sözünü unutmayalım. Bütün bu gerçekler karşısında bize düşen en önemli görev, Çanakkale ruhunu çok iyi kavramaktır. O ruhu tüm benliğimizle yaşamak ve yaşatmaktır. Gençlerimize, geleceğimize bu ruhu vermektir. Aramıza sokulmak istenen fitnelere karşı uyanık olmaktır. Milletçe, kardeşlik duyguları içinde kenetlenmektir. Unutmayınız ki, Çanakkale’de emperyalist dünyanın sırtını yere getiren şehitlerimizin, bize emanet ettikleri bu ruhu ancak böyle yaşatabiliriz. YAZIMIZA burada son verirken, Çanakkale’de destanlar yazan ve bize bu cennet vatanı ve onu koruyacak en önemli güç olan Çanakkale ruhunu miras bırakan aziz şehitlerimize Yüce Mevlâ’dan rahmet diliyorum. Ruhları şad olsun.

Şerife Şevval Kardelen
______________________________________

1-Buhari, Cihad 7 /2835

2-Bakara S. Ayet-154

3-Buhari, Cihat-199

4-Buhari, Cihat-21