Trafik Kazalarından Korunmanın Manevi Tedbirleri.

Müceddidler silsilesinin 33. ve sonuncu halkasını teşkil eden Süleyman Hilmi Tunahan (k.s.) hazretlerinden:

“Resülüllah (s.a.v.) Efendimiz’in 27 sır kâtibi vardı. Âyetü’l-Kürsi Hicret’ten sonra bir gece yarısı nazil olduğunda onu, Resûlüllah’ın sır kâtiplerinden Zeyd bin Sabit (r.a.) yazmıştır.

Âyetü’l-Kürsiye tazim ve tebcil için, bir rivâyete göre 40 bin, diğer bir rivâyete göre 80 bin melek nâzil olmuştur. Âyetü’l-Kürsî’ye çok muazzam ve muhterem bir melek hâdimdir/hizmetçidir.

Bu gün bütün vâsıtalar/araçlar tehlike halindedir. Ancak ta’lîmât-ı İlâhiye ile bu tehlikelerin önüne geçilebilir. [Hava], deniz ve kara vâsıtalarına binerken “Bismillâhi mecrâhe ve mürsehe inne Rabbi le Gafûru’r Rahıym [Meali: Onun yüzüp gitmesi de, durması da Allah’ın ismiyledir. Muhakkak ki Rabbim, çok mağfiret edici ve çok rahmet edicidir] (Sure-i Hûd, 41) diye okuyan kimse, her türlü tehlikeden muhâfaza olunur.

Sokağa çıkarken okunacak dua

7 Âyetü’l-Kürsî okuyup, her defasında 6 cihete/yöne üflemeli. Yedincide, “Velâ yeudühü hıfzuhümâ ve hüve’l-aliyyü’l-azıym” diye 3 defa okuyup “Huu” ile içine “Huu”lamak lâzım. Bu talîmât ile vesâite/araçlara binenleri, Cenâb-ı Hakk her türlü felâketten korur. Bunu söylemezdik ama, tehlikelerin umumiyeti(çoğalıp genelleşmiş olması) bizi bu esrârı söylemeye mecbur etti. Hakikaten muazzam bir esrâr-ı İlâhîdir. Ne akıl, ne mantık, ne san’at, hiç biri ona tahammül edemez. Bunun adına, “Kerâmetü’n-Nebi” derler.

Bu insanlar, isyanları ile kok kömürü hâline gelmişlerdir. Kuruların yanında yaşlar da yandığından, o yaşları kurtaralım diye bu esrârı ifşâ ediyoruz”

TEVEKKÜLÜN DERECELERİ

Tevekkülün üç derecesi vardır:

1. Derecede olan; gayretli, açık konuşan, cesur ve merhametli bir avukata güvenen kimse gibidir.

2. Derecede olan kimse, çocuk gibidir. Kendisine ne olursa olsun annesinden başkasını tanımaz. Acıkınca annesini çağırır, korkunca annesine sarılır. Zira çocuğun tabiatı budur. Bu hali başkasının zoruyla veya öğretmesiyle olmadığı gibi, kendi isteğiyle de değildir. Bu derecede bulunan kimsenin kendi tevekkülünden haberi olmaz. Zira vekilini kendinden ayrı düşünmez.
Birinci derecede bulunan ise tevekkülünü bilir ve zorla düşünerek tevekkül eder.

3. Derecede bulunan kimse, yıkayıcının elindeki ölüye benzer. Kendisini Yüce Allah ‘ın gücü ile hareket eden bir ölü gibi görür. Dert ve ıstıraplarla karşılaştığında, kurtulmak için dua bile etmez. Bebek canı acıyınca annesini çağırır. Bu derecede bulunan kimse öyle bir çocuğa benzer ki, annesini çağırmaz. Zira annesinin hep ona baktığını, imdadına koşmağa hazır olduğunu bilir.
Görülüyor ki tevekkülün birinci derecesi istekle, ikinci derecesi de vekile koşup ona güvenmekle olur. Üçüncü derecede bulunanların kendi istekleri ellerinde değildir.

Birinci derecede tevekkül istekle olur dedi. Ancak bu istek vekilin adet ve prensiplerinden anlaşılan hususları hazırlamakla olur.
Mesela: Eğer vekilin adeti, müvekkil gelip dosyayı hazırlamadan dava açmamaksa, müvekkil bunları yerine getirmelidir. Bunları yerine getirdikten sonra müvekkile düşen görev, sonucu beklemektir. Ortaya çıkan her türlü sonucu da vekilden bilir. O halde bu makamda bulunanlar, zahi sebepleri yerine getirmeden her şeyi Allah’a bırakmazlar. Mes ela; geçimini sağlamak için ticaret veya ziraat ten el çekmez veya ektiği tohumun iyi mahsul vermesi için gereken şartları yerine getirmekten geri kalmaz. Ancak bunları yaptıktan sonra Allah ‘ın fazlına güvenip sonucu Allah’a havale eder.

Kaynak : Kaynak : Kimya-i Saadet – İmam Gazali