Ey Beytullah Yolcusu…

Ey! Beytullah yolcusu, Ey! Fazilet zengini;
Meleklere vermedi, Rabb’im senin dengini.
Ah! Bir görsen yüzünün, o nûrâni rengini;
Ne mutlu ki, en kârlı ticaret şimdi senin;
Karşılığı yüzbindir, Kâbe’de bir secdenin…

Ey! Beytullah yolcusu, Ey! Davetli misâfir;
Nebîler sana yoldaş, Peygamberler müzâhir.
Darlık yüzü yok artık, sana dünya ve âhir;
Arafat müjdesinden, şüpheye düşme sakın;
Yeniden doğmuş gibi, olacağın gün yakın…

Bekliyor şimdi seni, bir sabır imtihanı;
Önce kendi içinde gizlenen nefsi tanı.
Öfke ve isyan ile sevindirme şeytanı;
Kazanmak istiyorsan, Mina’daki savaşı;
İbrahim gibi fırlat, elindeki her taşı…

Yakında giyeceksin, beyaz ihramlarını;
Çözeceksin ölümün, ölümsüz sırlarını.
Bıraktın… Gidiyorsun, işte bütün varını;
Sana hüzün vermesin, çoluk çocuk ve eşin,
Beytullah’ta bekliyor, milyonlarca kardeşin…

Kâbe’yi ilk gördüğün, o muhteşem anda sen;
Nasıl bir vecd içinde, ürpereceksin bilsen.
Ne tende can kalacak, ne dünyada bir hissen;
Unutma ki makbûldur, o anda tüm dilekler,
Etrafında, pervane misâlidir melekler…

Kalkınca gözlerinden, asırların perdesi;
Bir yanda çınlayacak, Bilâl’ in yanık sesi,
Bir yanda sahâbenin, meleklerle secdesi,
Resûl’ü göreceksin, mihrâbında Kâbe’nin;
Şâhidi olacaksın, daha nice sahnenin.

Hâcer’i göreceksin, koştururken Merve’de,
İbrahim, insanlara haccı haber vermede,
Âdem’i göreceksin, o Cebel-i Rahme’de;
Açtıkça göreceksin, o gönül gözlerini;
Arafat kumlarında, Peygamber izlerini….

Ey! Beytullah yolcusu, tevekkül âbidesi;
Söküp attın içinden, artık hevâ hevesi.
Şimdi ”zikrullah’ diyor, bedenin her zerresi;
Var git artık rehberin, İlâhi Kelâm olsun
Gurbet elden sılaya, binlerce selâm olsun…

Cengiz Numanoglu

Kandil Duası..

Mehmet Akif Ersoy’dan yeni yıl mesajı !!!

Ya Rab! Böyle mi olacaktı, benim cennet yurdum?
Baktım da etrafıma yalnızım, ağladım durdum.

Bir mânâ veremedim, şu Milâdî yılbaşına!
Şaştım da kaldım, Müslümanların vah telaşına!

Çevirdim başımı, nereye ettimse bir nazar.
Gördüm ki, Noel için hazır, yer-yer çarşı-pazar.

Haykırmak gelmişti içimden, seslendim millete.
Heyhat! Duyuramadım, ne Âhmed’e ne Mehmed’e.

Ey Âlem-i İslâm’ın baş tacı, büyük Türkiye!
Mukaddesatı unuttun, Avrupa diye diye!

Yurdumu işgal eylemiş, şu garbın safsatası,
Kiminin maymunu var, kiminin “Noel babası!”

Anladım, zaman geçmekte bugün dünden de beter.
Kim bilir? Yarın ne hâle düşecek bu şaşkın beşer.

Kulaklar tıkanmış, gözlere çekilmiş perde.
Nankör adam, fazilet arıyor geçmiş giderde.

İslâm’dır bu vatanın dini, kitabı Kur’an-ı Kerîm’dir.
Müslümanın bayramı, Ramazan ve Kurbandır.

Kalamaz bu böyle Fatih’in, Yavuz’un diyarı,
Noel kutlamada, geçerek hıristiyanları.

Maziyi düşündüm de, hayran oldum istiklâle
Ecdadıma söz verdim, varmak için istikbâle,

Çanakkale’de şehidlerim kefensiz yatıyor!..
Sakarya’nın rengi, hâlâ kıpkızıl kan akıyor!..

Şehidlik, gazilik şerefidir Müslümanların.
Düşmanlara alkış tutmak, işidir alçakların.

Şu alçakça yaşayanların aklına yanayım.
Gel ölüm gel, neredesin? Kanımla yıkanayım!

İstemem bu hayatı, Sultan etseler cihanda.
Ölürüm, şerefimle yatarım, toprak altında.

Ya Rab! Hidâyet ver kurtulsun bu millete.

Başörtülü Ol Ama …….Olma

*Başın örtülü ama tunik pantolonlu olma!

*Başın örtülü ama ince çorap, kısa etekli olma!

*Başın örtülü ama çiçek bahçesi gibi rengârenk olma!

*Başın örtülü ama kaşın gözün boyalı olma!

*Başın örtülü ama yollarda kahkaha atanlardan olma!

*Başın örtülü ama sürekli sağa-sola dönüp bakanlardan olma!

*Başın örtülü ama daracık kıyafetli olma!

*Başın örtülü ama sokakta bağıra bağıra konuşanlardan olma!

*BİZİ muhafaza edenin istediği gibi kendimizi muhafaza etmenin adı sadece ve sadece

“TESETTÜRDÜR.“

*Başımızda taşıdığımız hazinenin hakkını veren en değerli bir muhafız olmamızı Rabbimden DUAMDIR.

Şerife Şevval Kardelen

Bir Annenin Evladını Hocaya Emanet Ederken…

Ana kuzuları eline teslim
Üstüne leş kuşu konmasın hocam
Elinden tutup da götür cennete
Cehennem nârında yanmasın hocam

Müslüman yazılsın alın çatına
Seninle atlasın ilim atına
Kanatlanıp uçsun arşın katına
Sefil çukurlara inmesin hocam

Çocuk sana bakar sen bir aynasın
Topla değil, kitaplarla oynasın
Cihad rûhu ile kanı kaynasın
Kâfir karşısında donmasın hocam

Deryâca birikip ırmakça aksın
Bilgi kemerini beline taksın
İslâm’a yaslanıp dünyâya baksın
Yabanın sözüne kanmasın hocam

Âkil olup tilki sokmasın bağa
Yokuştan ürkmesin tırmansın dağa
Bir heyecan ver ki kalksın ayağa
Bir küçük tehditten sinmesin hocam

Görsün ki dünyanın bulunmaz dibi
Gönlü yansın Yûnus, Mevlânâ gibi
Tek haram lokmadan ürpersin kalbi
Her çorbaya ekmek banmasın hocam

İlimle ibâdet yan yana gitsin
Sen böyle yaparsan gerçek yiğitsin
De ki ona “Sen Allah’a âitsin!”
Beton putu Allah sanmasın hocam

Merhamet timsâli görsün hep seni
Bir emniyet yurdu bilsin gölgeni
Îmanla dopdolu yaşasın beyni
Öyle ki küfürle yunmasın hocam

Oruçla kırılır nefsin hevesi
Öylece tadılır sabrın meyvesi
Şu körpe çağında günah heybesi
Cılız omuzuna binmesin hocam

Odun bol ama bağrında köz yok
Kabukta kavga çok içinde öz yok
Kitap ve sünnetin üstüne söz yok
Girdiği Hak yoldan dönmesin hocam

Bir yola koyulsun uzun ve ince
Milleti gark etsin büyük sevince
Bir top ateş olsun “Dâvâ!” deyince
Bir yığın kül gibi sönmesin hocam

Şerife Şevval Kardelen

Ya Rab……..

Rahmetin duamda etsin tecelli,
Mehmet’i dağlarda kırdırma yarab,
Gazabın terörü yutsun temelli,
Yurduma kumpaslar kurdurma Ya Rab,

Asılsın itlerin postu,
Gün yüzü görmesin eşiyle dostu,
Olmasın kimsenin ülkeme kastı,
Kalleşlere sefa sürdürme Ya Rab,

Hainlerin bir bir ocağı sönsün,
Evleri yılanlı mezara dönsün,
Vatansız kahpeler yerde sürünsün,
Felç olup kalsınlar öldürme Ya Rab,

Ne mutlu yürekten Türk’üm diyene,
Sevdamız vatandır aşkı bilene,
Kahrını yoldaş et yoldan dönene,
Ömründe bir kere güldürme Ya Rab,

Fitneye fesada uğratma bizi,
Arşa kadar yücelt dirliğimizi,
Bozdurma haine birliğimizi,
Bu cennet vatanı böldürme Ya Rab,

Yüzümüz ak olsun kara düşürme,
Vatanımı koru zora düşürme,
Ana yüreğini kora düşürme,
Gülleri dalında soldurma Ya Rab,

Öndersiz bırakma Türk davasını,
Kanlı yaramızın kıl devasını,
Bize düşman kimse ver belasını,
Tövbesiz tek soluk aldırma Ya Rab,

Şehitlik şereftir gazilik yüce,
Türkiye’m güneştir öteler gece,
Türk’ün göğsündeki imanlı güce,
Kahpe hançerleri çaldırma Ya Rab,

Katında duamı kabul et nolur,
Bizler yolunda kurban oluruz,
Bağrımıza bayrağın al rengini vururuz,
İki cihan ordan kaldırma Ya Rab,

Şerife Şevval Kardelen

Bir Ölü Diyorki..!

Buz gibi bedenime, beyaz kefeni.
Ölçtüler biçtiler, dost bildiklerim.
Eşim, dostum, kardeşim el ele verip.
Musallaya koydular, can bildiklerim..!

Kıldırdılar namazımı, kırk saniyede.
İndirdiler mezara, on saniyede.
İncecik bir kefenle, kara toprağa.
Yatırdılar bedenimi, dost bildiklerim..!

Tahtaları dizdiler, bir bir kabrime.
Acımadı hiç kimse, o an halime.
Kürek kürek, toprak atıp üstüme.
Karanlığa boğdular, dost bildiklerim..!

Anladım ki eş, dost hepsi yalanmış.
Bir fatiha okuyan, bırakıp kaçmış.
Kabir denen bu yer, ne kadar darmış.
Yapayalnız bıraktılar, can bildiklerim..!

İndiler baş ucuma, münkerle nekir.
Açtılar defterimi, sordular bir bir.
Kalmadı gizli, saklı hiçbir amelim.
Allah’ım, ne kadar zor imiş kabir..!

Şerife Şevval Kardelen

.

Dalgalan Eyy Şanlı Bayrağım ……..

Şehit kanlarıyla, vermişim rengini,
Gökten Ay’la-Yıldızı koparmışım;
Yüreğimi koymuşum sana, yüreğimi;
Birde vatan sevgimi
Dalgalan ey şanlı Bayrağım;
Sen dalgalan, ben coşayım,
Uğruna destanlar yazayım!
Delikanlımın damarındaki kansın,
Sen, cansın, canansın.
Yansın, bu yürekler sana yansın;
Vatan aşkıyla yansın
Dalgalan ey şanlı Bayrağım;
Sen dalgalan, ben coşayım,
Uğruna destanlar yazayım!
Sevgisin, Mutluluksun, Umutsun;
Aşksın, Destansın, bulutsun;
Sen bensin, Benliğimsin
Sana, canım feda olsun!
Dalgalan ey şanlı Bayrağım;
Sen dalgalan, ben coşayım,
Uğruna destanlar yazayım!

Şerife Şevval Kardelen

FİLİSTİN

Çoluk ,çocuk,kadın ölürken heran,
Olmuyor zalime bir karşı duran,
Yoktur siyonistten hesabın soran,
Diyiyorum amma gel sen bana sor.
******************************
Susarken insanlık bu katliama,
Sığmıyor feryadım ahir zamana,
Bürünüp yatsamda gece yorgana,
Uyuyorum amma gel sen bana sor.
******************************
Patlıyorken hergün,toplar tüfekler,
Salyasın dökerken kuduz köpekler,
Dünyayı görmeden,ölen bebekler,
Duyuyorum amma gel sen bana sor.
*******************************
Harab oldu yanda,herbir sokağın,
Nesine ne diyem,karanlık çağın,
Dişim sıka sıka,sabır gömleğin,
Giyiyorum amma gel sen bana sor.
******************************
Mescidi Aksa’m ki çekerken cefa,
Kahroluyorum bir değil,bin defa,
Öfkemi kinimi bir bir rafa,
Koyuyorum amma gel sen bana sor.
*******************************
Çullanmış gazzeye yüzbinlerce it,
Ne varsa yaktılar geçmişe ait,
KARDELEN’im hergün onlarca şehit,
Sayıyorum amma gel sen bana sor
******************************

Şerife Şevval Kardelen.

Rızık meselesine dair.

Açılır bahtımız bir gün hemen battıkça batmaz ya
Sebepler halk eder hâlik, kerem bâbın kapatmaz ya.
Benim hakk’a münacâtım değildir rızk için hâşâ
Hüdâ rezzâk-ı âlemdir rızıksız kul yaratmaz ya.

Erzurumlu İbrahim Hakkı ( k.s.)
.