Kurban Kim İçin Kesilir ?

Kim Ailâhü Teâlâ hazretlerine yaklaşmak ve cinlerin şerrini başından savmak ve cinlerden emin olmak için kurban keserse, bu kendisi için helâldir.

Ama bu kurban kesim işini onlar İçin yaparsa (cinlere yaklaşmak, cinler için veya cinlerin ismiyle) keserse, (etinin yenilmesi} haramdır…”

Kaynaklar :Müğni’l-Muhtac, c. 4, s. 267,
İsmail Hakkı Bursevi (k.s), Rûhu’l-Beyan Tefsîri:8/86.

KURBAN KESTİKTEN SONRA NE YAPILIR?

Kurban kesildikten sonra 2 rek’at teşekkür namazı kılınır. Fâtiha’dan sonra birinci rek’atte 1 Kevser Sûresi (İnnâ a’taynâ…), ikinci rek’atte 1 İhlâs Sûresi (Kul hüvallâhü ehad…) okunur. (Duâ ve İbâdetler, Fazilet Neşriyat)

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyurdular ki:

“Kurbanınızı kestiğinizde elinizdeki bıçağı bırakın. Sonra iki rek’at namaz kılın. Müslümanlardan hangisi bu iki rek’at namazı kılıp Allâhü Teâlâ’dan bir şey isterse Allâhü Teâlâ o kimseye elbette istediği şeyi verir.”

“Yâ Rabbi! Bu kurban (sığır, koyun veya keçi) sendendir, sanadır ve senin rızan içindir. Lütfunla ve kereminle Halîl’in İbrâhim (a.s.) ve İsmâîl (a.s.)’dan ve Habîb’in Muhammed’den (s.a.v.) kabul ettiğin gibi fazlın, lütfun ve kereminle kabul et; yâ Ekrame’l-Ekramîn!..” diye duâ edilir, dîn ve dünya hâcetleri istenir.

MUBAREK KURBAN BAYRAMINIZ KUTLU OLSUN

KURBAN NASIL KESİLİR?

Dall Sheep (Ovis dalli)

Kurban kesmeye “Yâ Rabbi! Şu vücudum sana karşı o kadar hata ve isyan etti ki affedilebilmem için bu vücudu sana kurban etmem lazım. Fakat sen insan kurban etmeyi haram kıldığından vücuduma bedel olarak bu hayvanı kesiyorum, kabul eyle.” diyerek niyet edilir.

Besmele-i şerîfe ile;

“İnnî veccehtü vechiye lillezî fetara’s-semâvâti ve’l-arda hanîfen ve mâ ene mine’l-müşrikîn.” ve

“Allâhümme hâzâ minke ve leke. Allâhümme inne salâtî ve nüsükî ve mahyâye ve memâtî lillâhi Rabbi’l-âlemîn, lâ şerîke leh ve bizâlike ümirtü ve ene evvelü’l-müslimîn” duâlarını okuduktan sonra;

“Allâhü ekber, Allâhü ekber, lâ ilâhe illallâhü vallâhü ekber, Allâhü ekber ve lillâhi’l-hamd, Bismillâhi Allâhü ekber.” deyip hemen kesilir.

Kurbanın şu dört şeyi kesilir:

1) Nefes borusu,

2) Yemek borusu,

3 – 4 ) İki şah damarı

Bu dördünü de kesmek sünnettir. Bunlardan üçünü kesse helâl olur. Canı çıkıncaya kadar rahat nefes alabilmesi için nefes borusunun sıkışmaması ve içeri kaçmaması sağlanır.

Deveyi gerdanından, koyun, keçi ve sığırı çene ile göğüs arasından, yumrucuk denilen kemiğin altından boğazlamak sünnettir.

Kurbanı kıbleye doğru yatırıp (ön ayakları ile arka sol ayağını) bağlayarak kesmek sünnettir.

Sığırların dört ayağı bağlanır.

Deve ayakta kesilir.

Eğer hayvan kaçarsa veya insana hücûm ederse yâhut kuyuya düşüp de boynundan kesmek mümkün olmazsa, kesilmesi niyetiyle “Bismillâhi Allâhü Ekber” diyerek, bir bıçakla veya kesici bir şeyle (herhangi bir yerinden) yaralamak sûreti ile öldürülse helâl olur.

.

MAKSATLARI ÜZÜM YEMEK DEĞİL; BAĞCIYI DÖVMEK

Danaya degil, Ayakkabıya Girin.

Son yıllarda Kurban Bayramlarında çatlak kafalardan çatlak sesler yükselmeye başladı. Çok değil 15-20 sene önce böyle tartışmalar olmazdı. Herkes haddini bilirdi, 1400 yıldan beri, kurban hangi tür hayvanlardan nasıl kesiliyorsa, eti, derisi nasıl dağıtılıyorsa her müslüman böyle yapıyor dolayısıyla manevi bir huzur içinde bayramlar idrak ediliyordu. İslamiyete, kurbana inanmayanlar da haddini biliyor, “Bu bir inanç meselesidir, herkes dininin emrettiği şekilde yapmalıdır” diyerek Müslümanların işine karışmıyorlardı.

Daha sonra ne olduysa, nereden emir aldılarsa, topyekün dine müdahaleye, saldırıya geçtiler. Yapılanlar akla uygun değil iddiası ile dine, ibadetlere yön vermeye kalkıştılar. Maksatları, üzüm yemek değil bağcıyı dövmek; dini önce tartışmaya açmak, yıllardır dinden uzak bir şekilde yetiştirilen cahil kitlelerin kafalarını karıştırmak. Sonra da dine iki de bir müdahale ile, dinde reform yaparak dini oyuncak haline getirmek. Oyuncak haline getirdikleri dini, halka gösterip, “işte sizin inandıklarınız” diyerek, bunları dinden uzaklaştırmak. Adı islamiyet olup, İslamiyetle ilgili olmayan, insanların uydurdukları bir felsefi düşünce sistemi meydana getirmek.
Gelelim şimdi Kurban tartışmalarına: Daha önceki seneler ‘kurban kesmek vahşettir’ fikrini işlemeye çalıştılar. Bu tutmayınca da, kurban sadece, sığırdan, keçi, koyundan olmaz: horozdan, tavuktan da olur saçmalığını ortaya attılar. Bu sene de, kurban kesmeye lüzüm yok, bunun yerine bedelini fakirlere vermek daha sevaptır, fikrini gündeme getirdiler.

Bununla ilgili fakir, muhtaç kimselerin yaşayışlarını sergileyerek, halkın saf vicdanını etkilemek istediler. İslamiyetle ilgisi olmayan birçok köşe yazarı günlerce bunu işledi. Açılan kampanyalara öncülük ettiler. Şimdi bunlara sormak lazım; Müslümanlar, sizin yaşayışınıza, noel kutlamalarınıza karışıyorlar mı, istismar ettiğiniz fakirler sıkıntı içindeyken, lüks otellerde, lokantalarda, şampanya patlatmalarınıza su gibi para harcamalarınıza müdahale ediyorlar mı?
Lafa gelince, herkes uzmanlık alanında konuşsun diyorlar, kendileri ise, Diyanetin, “ Kurban kesmek yerine bedelinin tasadduk edilmesi, bu ibadetin yerine geçmez.” fetvasına rağmen dini konularda ahkam kesip Müslümanları yönlendirmeğe kalkışıyorlar.

Neymiş efendim, fakirler muhtaç iken, kurban kesilirmiymiş. Bunlar elmayla armudu toplamaya çalışıyorlar. Tabii ki muhtaçlara yardım etmek lazım. Nasıl ki kurban kesmek dinimizin emri ise fakirlere yardım etmek de dinimizin emridir. Fakat onun yeri başka. Devlete vergi borcu olan, bizim mahallede çok zor durumda olan kimseler var, ben vergimi bunlara vereceğim, diyebilir mi? Elli milyon vergi borcuna karşılık fakirlere 300 milyonluk yardımda bulunsa, vergi borcundan kurtulabilir mi? Vergini de vereceksin, fakirlere yardım da edeceksin. Zengin, üçyüz milyonluk kurban yerine fakirlere, üç trilyon yardım yapsa, kurban kesmeme günahından kurtulamaz. Bunu onlar da biliyorlar, fakat maksatları başka: Dinimizin önemli bir emri olan kurban ibadetini ortadan kaldırmak.

Dinin emir ve yasaklarını değiştirmek isteyenler, hep aklı mantığı öne sürüyorlar. İslamiyette, aklın ermediği şeyler çoktur. Fakat, akla uymayan birşey yoktur. Âhıret bilgileri ve Allahü teâlânın beğenip beğenmediği şeyler ve Ona ibâdet şekilleri, eğer aklın çerçevesi içinde olsalardı ve akıl ile doğru olarak, bilinebilselerdi, binlerce Peygamberin gönderilmesine lüzum kalmazdı. İnsanlar, dünya ve âhıret saadetini kendileri görebilir, bulabilirdi ve Allahü teâlâ, hâşâ Peygamberleri boş yere ve lüzûmsuz göndermiş olurdu.

Hiçbir akıl, âhıret bilgilerini bulamayacağı, çözemiyeceği içindir ki, Allahü teâlâ, her asırda, dünyanın her tarafına, Peygamber göndermiş ve en son ve kıyâmete kadar değiştirmemek üzere ve bütün dünyaya, Peygamber olarak, Muhammed aleyhisselâmı göndermiştir.

Bunun için, her müslümanın akla, mantığa vurmadan, dinimizin bildirdiklerine inanmak ve yapmak zorundadır. Bunlar da ancak, Peygamber efendimizin varisleri olan âlimlerimizin yazdığı fıkıh, ilmihal kitaplarından öğrenilir. Dini bozmak, yok etmek için çalışan reformcuların, dinsizlerin kitaplarından öğrenilmez.

Kaynak : Dinler Arası Diyalog Tuzagı – Mehmet Oruç

“TESLİMİYETİN ZİRVESİ: “HAZ.ALLAH’A KURBAN”

Kurban”, Arapça “krb” kökünden türemiş bir isim. “Krb” kökü ise “yaklaşmak, yakınlaşmak” anlamına gelmektedir. “Akraba”da aynı kökten türemiştir; “yakın, daha yakın” anlamına gelen herkesin bildiği bir isimdir. “Kurban”, haz.Allah’a yaklaşmaktır. HAZ.Allah’ a kölelikte ve sevgide en önde(zirvede) olan melekleri, nebileri ve müminleri,haz. Allah, aynı kökten türemiş; “mukarrebler”(yakınlaşmışlar) kelimesiyle tavsif eder. haz.İbrahim, haz.Allah’ a olan sevgi ve yakınlıkta, zirve bir peygamberdir. haz.Allah, haz.İbrahim’i sayısız denemelerden geçirmiş ve kendisini dost(halilullah) edinmiştir.

Bir insan için en zor denemelerden birisi de, çok sevdiği evladını “kurban”etmesidir. Bu “kurban etme”, bir beşer için başarılması çok zor, zirve bir davranıştır. İşte, uzun seneler evlat hasreti çeken ve ileri yaşlarında da buna kavuşan bir babanın, yanında yürüyüp, koşmakta olan oğluna olan sevgisini bir düşünün! haz.Allah, haz.İbrahim’i, bu başarılması çok zor olan eylemle deniyor. Evlat sevgisi mi? Her şeyin; hayatın, ölümün, dirimin, cezanın- mükafatın ve evladın sahibi olan haz.Allah sevgisi mi? İşte ateşten bir imtihan. İşte haz.Allah sevgisini, kendisi, evladı ve her şeyden üstün tutan haz.İbrahim.

Sonsuz Rahmet ve Yücelik sahibi, Alemlerin Rabb’i olan Allah, iman eden kölelerini, bu çetin imtihandan bağışlayarak; haz.İbrahim’e “kurban” hediye etmiş ve kurban geleneğiyle; bu acıklı-dramatik gibi görünen günü, “bayrama-sevince” dönüştürmüştür. haz.İbrahim’den miras kalan bu “kurban sünneti”, bir taraftan haz.İbrahim ve haz.İsmail’in “teslimiyetini ve adanmışlığını” hatırlatırken; diğer yandan, haz.Allah’a olan yakınlığın hiçbir yakınlıkla kıyaslanmayacağı bilicinini parlatmaktadır. İşte haz.İsmail’in “kurban” edilmesi ve arkasından haz.İbrahim’in ve Muhammed(s.a.v.)in “kurban kesme sünneti”nin gerçek anlamı budur.

Bu kısa açıklamadan sonra, İsmail aleyhisselamın “haz.Allah’a kurban”edilmesini Kur’an’ı kerimden izleyelim:

(İbrahim) dedi ki: “Muhakkak ben, Rabb’ime gidiciyim. O, bana yol gösterecektir.”

“Rabb’im, bana salihlerden ver!”

Biz de onu, halim bir çocukla müjdeledik.

[SAFFAT (37)/99-101]

Ne zaman ki o(çocuk), onunla beraber koşacak (yaşa) erişti, (İbrahim) dedi ki:
“Ey oğlum, ben rüyamda seni boğazlarken görüyorum. Bak, sen ne görüyorsun(diyorsun).” (İsmail) dedi ki:
“Ey babam, emrolunduğun şeyi yap! Sen beni, inşallah, sabredenlerden bulursun.”

[SAFFAT (37)/102]

Sonunda ikisi de teslim oldu ve onu yanı üzerine yatırdı.

Ve Biz, ona: “Ey İbrahim!” Diye seslendik.

“Sen rüyana sadık oldun. Muhakkak Biz, muhsinlere böyle ihsanda bulunuruz.”

Muhakkak bu, apaçık bir İMTİHANDI.

Ve ona büyük bir kurbanı fidye olarak verdik.

Bunu (kurbanı) arkadan gelenlere bıraktık.

İbrahim’e selam olsun.

Biz, muhsinleri böyle mükâfatlandırırız.

Muhakkak o, bizim mü’min kölelerimizdendir.

[SAFFAT (37)/103-111]

TABERİ, “HAZ.İSMAİL’İN KURBAN EDİLMESİ”Nİ ANLATIYOR

İbrahim (a.s.) rüyayı görünce oğlu İsmail’e:
-Ey oğlum! Rüyamda seni kurban ettiğimi gördüm! Dedi. Onu alıp kurban yerine götürdü.

Oğlunun anasına(HAZ.Hacer VALİDEMİZE):
-Bu çocuk büyüdü. Onu benimle gönder! dedi.

İbrahim (a.s.) oğlunu aldı. Bir keskin bıçak yanına alarak, oğlu İsmail ALEHİSSELAMLA yola çıktı. Göklerin melekleri, bu hali görüp ağlaştılar.

-Ya Rabb’i, dediler, İbrahim aleyhisselam ne büyük köledir. Onu, Sen’den ötürü ateşe attılar, hiç kaygılanmadı.
Şimdi de:
-Oğlunu kurban et! diyorsun, yine kaygılanmıyor.

İbrahim (a.s.), oğlu ile dağa çıkmaya başladı. Dağa bir sarsılma geldi:
-Bu ne gündür ki, bir Peygamber, oğlunu benim üstümde öldürecek! dedi.

Dağ titreyince, İbrahim (a.s.)’ın oğlu İsmail korktu. Babasına:
-Ey baba! dedi. Bu dağ niçin böyle sarsılıyor?

İbrahim (a.s.):
-Ey oğul, dedi. Yüce Allah, her şeye Kadir’dir, her ne dilerse yapar!

İblis ise, HAZ.İbrahim’in HAZ.Allah’a vefasına üzüldü. Ne yapacağını, ne edeceğini bilemedi. HAZ.İsmail’in anasının yanına geldi:
-Ya Hacer! dedi. İbrahim, senin oğlunu nereye götürdü?

Hacer:
-Babası ile birlikte gitti. Dedi.

Şeytan:
-Sana söylemedi, ama İbrahim, oğlunu alıp öldürmeye götürdü, dedi.

Hacer validemiz:
-Sen İblis’sin. Allah’ın Peygamberi, oğlunu nasıl öldürür? Sen bunu nasıl söylersin?

Şeytan:
-Oğlunu öldürmesini, Allah buyurdu! diye cevap verdi.

Hacer validemiz:
-Eğer bu haz.Allah’ın Emri ise, ben de o emre baş eğerim! dedi.

Şeytan, haz.Hacer’den umudunu kesince, İsmail aleyhisselama geldi ve onu aldatmak istedi. Çünkü çocukların gönlünün zayıf olacağını düşünüyordu. Onun ardından yetişip:
-Ey oğul, baban seni öldürmeye götürüyor. Dedi.

Çocuk İsmail alehisselam :
-Sen İblis’sin, bu haz.Allah’ın babama bir emridir! dedi. Eğer bu, haz.Allah’ın bir emri ise ben, o emre boyun eğerim! dedi.

Oğuldan da ümit kesen şeytan, İbrahim (a.s.)in karşısına dikildi:
-Rüyanda sana İblis; “Bu oğlunu kurban et” dediği için oğlunu öldürmeğe gidiyorsun. Eğer onu öldürürsen, Allah’a asi olursun! dedi. İbrahim (a.s.), onun şeytan olduğunu anladı.

-Ey Allah’ın düşmanı! dedi. Hiç bana layık mıdır ki senin sözüne kanarak, Yüce Allah’ın emrinden ayrılayım?

İblis, bu sözlerden ümidini kaybetti. Yine geri döndü, gitti. İbrahim (a.s.) da o dağa çıkıp, oturdu. Oğlunu da önüne oturttu.

Yukarıda geçtiği gibi Kur’anı kerimde şöyle der:

Ne zaman ki o(çocuk), onunla beraber koşacak (yaşa) erişti; (İbrahim) dedi ki:
“Ey oğlum, ben rüyamda seni boğazlarken görüyorum. Bak, sen ne görüyorsun(diyorsun).” (İsmail) dedi ki:
“Ey babam, emrolunduğun şeyi yap! Sen beni, inşallah, sabredenlerden bulursun.”

[SAFFAT (37)/102]

İsmail aleyhisselam büyük bir teslimeyetle:
-Ey baba! Keşke bu olayı bana evde söyleseydin. Annemle helalleşip, evden çıkardım! dedi. Bu söz üzerine baba, oğul sarılıp kucaklaştılar. Ağlaşıp gözyaşı döktüler.

İsmail aleyhisselam sonra:
-Ey baba! dedi. haz.Allah’ın hükmünü tez yerine getir! O emre uy! Vakit geçirme ki, haz.Allah’a asi olursun! Hem, belki de anam bunu işitir. Gelir, beni senin elinden alır. O duyup işitmeden elini tez tut.

İsmail aleyhisselam, böyle deyince, İbrahim (a.s.) da iki bileğini sığadı. haz.İsmail’in ellerini sıkıca bağladı. Boğazlamaya hazırlandı. Sonra haz.İsmail’i, sağ yanı üstüne yatırdı. haz.İsmail, Yüce Allah’a, gönülden teslim oldu. Boğazına bıçağın vurulmasını bekliyordu. İbrahim(a.s.)in ise eli titriyordu. Gözyaşları haz.İsmail’in yüzüne düştü. O da gözlerini açtı, babasının yüzüne baktı. Onun kendisine kıyamadığını anladı.

Ona:
-Ey baba! dedi. Beni boğazlamaya kıyamıyorsun! Hemen yüzümü ört ki, yüzüme bakıp bana kıyamamazlık etmeyesin. Hem de anama da, hakkını helal etmesini söyle!

Bir rivayete göre de İsmail alyhisselam şöyle demişti:
-Ey baba! Beni yüzümün üstüne döndür. Belki yüzüme bakınca şefkatin artar, beni boğazlayamazsın.

HAZ.İbrahim de öyle yaptı. Bıçağını, oğlunun ensesine koydu:
“Bismillah!” diyerek, bıçağını kuvvetle bastırdı. Bıçağın ağzı, ters döndü.HAZ. İsmail’i kesmedi.

HAZ.İsmail:
-Baba, niçin geç davranıyorsun? Bıçağa ne oldu ki beni kesmiyor? diye sordu.

HAZ.İbrahim:
-Bilmiyorum ki ne oldu. Ben ne kadar uğraşsam, bıçak kesmiyor. HAZ.Allah’ın hikmetinden acayiplikler görüyorum! dedi.

HAZ.İsmail:
-Bir daha bıçağı sağlamca tut! Kuvvetlice bas! Belki boğazımı kesersin! dedi.

HAZ.İbrahim, bütün kuvvetiyle bıçağı bastırdı. Bıçak, Yüce Allah’ın emri ile ikiye katlandı. Hiç kesmedi. O anda Yüce Allah, Cebrail ALEYHİSSELAMI gönderdi. HAZ.Cebrail, bir beyaz koç getirdi. Gözleri siyahtı. Ayakları ve boynuzları da siyahtı. HAZ.Cebrâil, koçun boynuzundan tutup o dağa indirdi. İbrahim (a.s.)’ın yakınında durdu.

Yüce Allah:

Ve Biz, ona: “Ey İbrahim!” diye seslendik.
“Sen, rüyana sadık oldun. Muhakkak Biz, muhsinlere böyle ihsanda bulunuruz.”

[SAFFAT (37)/104-105]

Diye buyurdu. İbrahim (a.s.), bu sözü işitince, Yüce Allah’ın vahyinin heybetinden titredi. Bıçak elinden düştü. HAZ.Cebrail’in; “Allahu Ekber, Allahu Ekber “sesini işitti. Başını kaldırdı. Onu gördü:
– “Allah’tan başka ilah yoktur!” dedi.

Oğluna:
-Başını kaldır! Bak! Yüce Allah, bize, “bayram-sevinç” verdi! dedi.

HAZ.İsmail baktı, HAZ.Cebrail’i gördü. Koç elindeydi. Kendisi de; “Vallahu Ekber ve lillâhilhamd!” dedi.

Şöyle rivayet edilmiştir ki; kurban edilirken getirilen Tekbir, üç kişinin sözleridir: Birisi, HAZ.Cebrail’in, diğeri HAZ.İbrahim’in, üçüncüsü de, kurban edilecek olan HAZ.İsmail’indir.

HAZ,İsmail gitti, koçu tuttu. İbrahim (a.s.)’a teslim etti, o da koçun ayaklarını bağladı. Onu, HAZ. İsmail’in yerine “kurban” etti. İşte hacda, “kurbanlar”ın kesildiği yer burasıdır.

Kaynaklar:
1) Kur’an-ı Kerim
2) Tarih-i Taberi,

Bu yazı için Şerife Şevval Kardelen hocamıza teşekkür eder,sizlerinde dualarını bekleriz.
.

Kurbanda Temizlik ve Etin Muhafazası

Hastalıksız ve sağlık kontrolleri yapılmış hayvanlar alınmalıdır. Hayvanların kesilmesi, yüzülmesi, parçalanması, etin nakli, muhafazası ve pişirilmesinde temizliğe son derece dikkat edilmelidir. Sakatat ile etler aynı yerde bulundurulmamalıdır. Kesme, yüzme ve parçalama işleri serin yerlerde yapılmalı; kan, bağırsak vs. atıklar gelişi güzel etrafa atılmamalı ve akarsulara dökülmemelidir.

Etler, kesildiği sıcaklıkta buzdolabına, poşet içine veya hava almayacak şekilde büyük parçalar halinde üst üste konulmamalı; etin sıcaklığı düştükten sonra buzdolabına konulup 12 saat dinlendirilmelidir. Hemen yenilmeyecek etler bu dinlendirmeden sonra, ihtiyaca uygun miktarlarda derin dondurucuya konulmalı veya kavurma yapılarak muhafaza edilmelidir.

Et, buzdolabında 2-3 gün, kıyma ise 1 gün dayanır. Eğer daha uzun müddet muhafaza edilecekse küçük parçalar halinde buzdolabının buzluğunda veya derin dondurucuda saklanması gerekir. Donmuş etler, çözülmesi için buzdolabının alt raflarında bekletilmeli, kalorifer ve soba üzerinde veya oda sıcaklığında bekletilmemelidir. Pişmiş etler sıcak iken derin dondurucuya konulmamalı, oda sıcaklığında 2 saatten fazla da kalmamalıdır. Zehirlenme tehlikesine karşı dikkatli olunmalıdır.

Çiğ eti hazırlamadan önce ve sonra eller iyice yıkanıp kurulanmalıdır. Çiğ etler için kullanılan kesme tahtası, meyve ve sebzeler için kullanılmamalıdır.

.

Kurban Risalesi

Âlemlerin Rabb’i Allah’a hamdolsun. Resûlüne, Âl ve Ashâb’ına salât-ü selâm olsun.

KURBAN: Kulluk borcunu ödemek niyetiyle vakti içinde kurbanlık hayvanı kesmektir.
Müslüman, hür, mukîm ve dînen zengin sayılan erkek ve kadına her sene kurban kesmek vâciptir.
Kurbandan maksat, dünyada vâcip olan borcun ödenmesi, âhrette fazl-ı Îlâhî ile sevaba kavuşmaktır.
* * *
SEFERÎ İÇİN KURBAN
Seferde olan kimseye kurban vâcip değildir. Seyâhate çıkıp da “Kurbanı falan yerde keserim,” diyenin kestiği kurban nâfile olur. münâsip olan, kurbanı oturduğu yerde kesmektir. Sonra dilediği yere gider.
Hacılar da seferîdir. Hacc-ı Kıran ve hacc-ı temettû yapanların kurbanları vâcip olarak orada teşekküren kesilir. Diğer hacıların orada kesmesi, nâfile ve müstahap olur.

KURBANDA NİSÂB
Borcundan ve aslî ihtiyaçlarından fazla 20 miskal (96 gram 22 ayar) altın veya 200 dirhem (640 gram) gümüş veya bunların kıymetinde parası, ticâret malı olan kimseye kurban kesmek vâciptir.
Kurban kesmek için bu servette nemâ (çoğalmak) ve üzerinden bir sene geçmek şart değildir. Bayramın üçüncü günü de nisâba mâlik olsa kurban kesmek vâcip olur.
* * *
ASLÎ İHTİYAÇLAR
Oturacak ev ve döşemesine yetecek eşya.
Binek, (hayvan, bisiklet, motosiklet, otomobil vb.)
Bir adet silâh.
İş elbisesi, günlük elbise ve bayramlık olmak üzere üç kat giyecek.
Kendisine ve bakımı üzerine vâcip olan kimselere bir sene yetecek nafaka.
Çift sürmede kullanılan bir çift hayvan (at. Katır, manda öküz vb. veya bir traktör) ile zirâat âletleri.
Sanatkârın âletleri.
Her eserden bir takım, kitaplar. (Okumasını bilmeyenlerin elinde bulunan
kitaplar, bu hükmün dışında olup kurban nisâbına dahildir.)
* * *
KURBANLIK HAYVANLAR
Kurban dört cins hayvandan olur. Koyun, keçi, sığır ve deve. Manda sığır cinsine dahildir.
Şartları: ehlî, belirli bir yaşa ulaşmış ve ayıpsız olmak lâzımdır.
Vahşî sığır, ehlîleştirilmiş olsa da, kurban olmaz. Ehlî iken sonradan vahşîleşen kurban olur.
Devenin beş seneliği, sığır ve mandanın iki seneliği, koyun ve keçinin bir seneliği kurban olur. altı ayını dolduran kuzu, anası kadar gösterişli ise kurban olur. oğlak yaşını doldurmadıkça kurban olmaz.
Koyun ve keçi ne kadar büyük olsa da bir kişi için kurban olur. deve, sığır ve manda yedi kişiye kadar kurban edilebilir. Yedi kişiden biri kurban, ikinci adak, üçüncü akîka, dördüncü Peygamberimize veya üstazı, hocası, babası, vâlidesi veya akrabasından biri için, beşinci Harem’de avlanma cezası için, altıncı hediye, yedinci nâfile kurbana niyet etseler Hanefî mezhebince câizdir. İçlerinden biri etlik veya ticâret için iştirak ederse veya hiç niyet etmezse, hepsinin kurbanı hederdir. (kabul olunmaz.)
Kurbanı alamadan önce iştirak etmek evlâ; sonradan iştirak mekruhtur.
Kurbana iştirak eden bütün ortakların “Kurban, ibâdet ve sevabına” niyet etmeleri ve ortakların hisselerinin eşit olması şarttır. (Mülteka)
* * *
EFDAL OLAN KURBAN
Eti çok ve pahası yüksek olandır.
Gözleri, karnı, ayakları ve göğsü siyah olan koyunu kurban etmek övülmüş ve ziyâdesiyle efdal görülmüştür.
Sığırın dişisi, koyun ve keçinin erkeği efdaldir.
* * *
KURBAN EDİLMESİ CÂİZ OLAN HAYVANLAR
Kurbanın boynuzlu, boynuzsuz, boynuzu biraz kırık veya husyeleri buruk olması kurban edilmesine mânî değildir.
* * *
KURBAN EDİLMESİ CÂİZ OLMAYAN HAYVANLAR
– Bir veya iki gözü kör,
– Görme hassasının çoğu gitmiş,
– Ayağı kırık,
– Kesileceği yere yürüyemeyecek kadar topal,
– Ölüm hastası,
– Dilinin veya kulağının veya burnunun veya kuyruğunun veya tenasül uzvunun çoğu kopmuş,
– Dilsiz doğmuş, kulaksız doğmuş,
– Dişlerinin çoğu dökülmüş,
– Meme uçlarının çoğu kopmuş,
(Koyun ve keçinin birer memesi, sığırın iki memesi kesilmişse)
– Zayıf ve uyuz,
– Kan işeyen.
Bu gibi özürler bulunan hayvan kurban olmaz.
Yavrulaması yakın olan hayvanı kesmek mekruhtur.
Eğer kurban alındıktan sonra, böyle bir özür hâsıl olursa, zengin olan başkasının kurban eder. Fakire kurban vâcip olmadığından alırken dahî ayıplı olsa onu kesmesi kafidir.
* * *
Kurbanı kesmeden önce tüylerini kırpmak, sütünden istifâde etmek mekruhtur. Tüylerini kırpmışsa, tasadduk eder.
Hayvanı kesileceği yere sürüyerek götürmek mekruhtur.
Diri hayvanın bir uzvunu kesip yemek, haramdır.
* * *
KURBAN KESME VAKTİ
*Şehirlerde bayram namazından sonra; göçebeler, köydekiler, yani bayram namazı kılmak vâcip olmayan yerde oturanlar şafak söktükten sonra keserler.
*Kurbanı bayramın ilk günü kesmek efdaldir. Gece kesmek mekruhtur.
*Kurban başka bir yerde (vekâleten kesilecek)se, kurbanın kesildiği yerdeki vakte itibar edilir.
*Üst üste üç günün her birinde başka başka kurban kesilebilir.

KURBANI KİM KESER?
*Erkek – kadın, elinden gelen kendi kesmeli… elinden gelmemek erkek için ayıptır.
Kendisi kesemiyorsa, yanında bulunur, güzel niyet eder başkasına kestirir. Kitap ehli olan Hıristiyan’a veya Yahûdi’ye kestirmek mekruhtur.
Peygamberimiz S.A.V., Vedâ Haccı’nda yüz deve kurban ettiler. Kendi yaşları olan altmış üç adedini bizzat kesmişler, otuz yedisini Hz. Ali’ye kestirmiştir.
*Müslüman kadın, erkek, genç, yaşlı (bunamış da olsa), hayızlı, cünüp, abraş (alaca hastalığı olan) kimselerin kestiği helâldir.
*Kitap ehli olan, dilsiz ve sünnetsiz olanların kestikleri mekruhtur.
*Dinsiz, Mecûsi, puta tapan, mürted, cebriye, İncil’i kasten değiştiren Hıristiyan, Besmeleyi kasten terk eden kimselerin kestiği helâl olmaz.
* * *
İKİ KİMSE YANLIŞLIKLA BİRBİ RİNİN KURBANINI KESSE
Kesilen hayvan kesenin kurbanı olmak üzere câizdir. tazmin icâp etmez.
Eğer mevcut iseler her biri kestiği kurbanı alır, yenmesine mânî hal yoksa, helallaşırlar. Eğer aralarında ihtilâf olursa, her biri diğerine etin kıymetini öder. Para artarsa tasadduk edilir.
Bir kimse başkasına âit kurbanı izinsiz olarak kesse ve kendisi için niyet etse, kurban sâhibine âit olur.
* * *
KURBAN KESME USÛLÜ
Koyun, keçi, ve sığır eziyet vermeden sol tarafı üzerine kıbleye karşı yatırılır. Ayaklarından üçü bağlanır, üstte kalan sağ arka bacağı bağlanmaz. Sığırın dört ayağını da bağlamakta beis yoktur.
Deve ayakta iken kurban edilir. Sol ön ayağını bağlayarak yıkmak da câizdir.

A–Niyet:
Kurban kesen:
“Yâ Rabb’î, niyet eyledim rızâ-i şerifin için kurban kesmeye…
Şu vücûdum çok kabahat ve günahlar işledi. Bunu sana kurban etmem lâzım. Lâkin sen haram kıldın. Bu günahkâr vücûduma bedel olmak üzere bu kurbanı kesiyorum. Kabul buyur,” diye niyet eder.
Kurban vekâleten kesilecekse, vekil olan, “Sahibinin niyetine” diye niyetlenir.
Bir kimse kendisine bırakılan kurbanı sahibinin izni olmadan kesse, bunu ödemesi icap etmediği gibi, sahibinden de kurban borcu düşer. Çünkü buna delâlet yoluyla izin verilmiştir. (Büyük İslâm İlmihâli)
Kurban, üç tekbir getirip “Bismillâhi Allahü Ekber” diyerek kesilir.

B-Kurban Kesmek:
*Boğazın iki tarafındaki “vedec” denilen iki büyük damarla, nefes ve yemek içmek borusunu kesmektir.
Bu dördün üçü kesilse hayvan helâl olur. (Mülteka)
Kezâ, yemek ve nefes boruları kesilse ve şah damarlarının ekserîsi de kesilmiş olsa, helâldir.
* Bıçak bilemeyi ve boğazlamayı başka bir hayvana göstermek mekruhtur. (Dürrü Muhtar)
*Bıçak kesmezse, hayvan yaralı beklerken bilemek haramdır. (Vahdetî)
*Kör bıçakla kesmeye uğraşmak, hemen murdar iliği kesmek, ensesinden kesmek, hayvanı lüzumsuz incitmek, canı çıkmadan yüzmeye başlamak veya kelleyi gövdeden ayırmak, hayvanı kıbleye çevirmeden kesmek mekruhtur.
*Kesilmeden ölen hayvan murdar olduğu gibi, boğulan, başı koparılan, beynine tokmak vurarak öldürülen, veya kulak tozuna şiş saplanarak öldürülen hayvanlar da murdardır.
Bir yerden yuvarlanan veya bir hayvanla süsleşerek veya kurt parçalayarak ölen hayvan murdar olur. ölmeden yetişip kesilmedikçe yenmez.
Hasta hayvan kesildiğinde hareket eder yahut kan akarsa yenir. Bu iki alâmetten biri olmaz ve keserken canlı olduğu bilinmezse yenmez.
Kurban murdar olunca eti yenmez, kurban borcu da ödenmiş olmaz.
Alınan kurban, kesilmeden ölürse, zengin tekrar alıp keser. Fakirse lâzım gelmez.
* * *
KURBAN KAYBOLUR VEYA ÇALINIRSA?
Yerine başkası kesildikten sonra da bulunsa, fakir onu da keser. Çünkü nâfile kendisine vâcip olmuştur. Zenginse, kestiği kurban yeter.
* * *
KURBANDAN CANLI YAVRU ÇIKARSA?
O da kesilip yenir. Ölü çıkarsa yenmez.
* * *
KURBAN, GÜNÜNDE KESİLMEZSE?
Vâcip olan veya nezir edilen kurban, vakti içinde kesilmez de, elde kalır, günü geçerse, aynen ve tamamen tasadduk edilir. Ölmüşse, kıymeti tasadduk edilir, gelecek seneye bırakılmaz.
* * *
KURBAN KESİLDİKTEN SONRA
İki rekât teşekkür namazı kılınır. Fatihadan sonra, birinci rekâtta İnnâ A’taynâ, ikincide, İhlâs-ı Şerif okunur.
* * *
KURBAN KESEMEYENLERİN İBÂDETİ
Mâlî durumu kurban kesmeye müsâit olmayanlar, Bayramın birinci günü öğleden sonra iki rekâtta selâm vererek altı rekât namaz kılar.
Niyet:
“Yâ Rabb’î, âciz kulun kurban kesemedi. Şu vücûdumu huzurunda yere sererek kurban ediyorum. Beni de kurban kesenlerden eyle!”
Birinci rekâtta: 1 Fâtiha, 1 İhlâs-ı Şerif
İkinci de: 1 Fâtiha, 1 İnnâ A’taynâ
Üçüncü de: 1 Fâtiha, 1 Kul Yâ eyyühel kâfirûn
Dördüncü de: 1 Fâtiha, 1 İhlâs-ı Şerif
Beşinci de: 1 Fâtiha, 1 Felâk sûresi
Altıncı da: 1 Fâtiha, 1 Nâs Sûresi okunur.
* * *
KURBANIN ORTAKLAR ARASINDA TAKSİMİ
Ortak kurbanın etini tahmînî olarak, göz kararı ile taksim etmek câiz değildir; taksim, mutlaka tartarak yapılmalı; helâlleşmek kâfi gelmez. (Zâhire)
Etle beraber derisi, ayakları, başı, ciğeri, yağları, hülâsa her çeşit uzvundan eşit seviyede paylaşılırsa, tahmînî olarak taksim câiz olur. (Kadıhan)
Ortaklar eti taksim etmeden pişirip yiyebilirler.
* * *
KURBANIN ETİ
Nezir dışında, kesilen kurban etinden sahibi zengin de olsa, yiyebileceği gibi, fakir olmayanlara da yedirip dağıtabilir. (Büyük İslâm İlmihâli, S. 419, Madde 27)
Kurbanın eti üçe taksim edilerek bir kısmını çoluk çocuğu ile yer, bir kısmı eşe dosta yedirilir veya dağıtılır, bir kısmı da fakirlere verilir.
Âilesi kalabalık olup fazla varlıklı olmayanların tasadduk etmeyip çoluk çocuğuna yedirmesi müstahaptır. (Hülâsa)
Bu hükümler, avama göredir. Havas, kestikleri kurbanın etinden sadece iftar eder, kalan kısmı sadaka olarak dağıtırlar.
Bir görüşe göre de fakir, kestiği kurbanın etinden yiyemez; tahrîmen mekruhtur. Bazı âlimler “Nezir gibidir” dediler. (Büyük İslâm İlmihali, S.419, Madde 27)
Bazı âlimler “Diliyle nezir etmedikçe yer” dediler. (Hülâsa)
Kurban ortaklarından biri kazaya, biri edâya niyet etse, yenmez tasadduk edilir. (İbni Âbidîn)
Kurban eti satılmaz.
* * *
KURBANIN YENMEYEN YERLERİ
1-Kesildiğinde akan kan,
2-Tenâsül uzuvları,
3-Yumurtaları,
4-İdrar kesesi,
5-Öd kesesi,
6-Bezeler.
* * *
KURBAN DERİSİ
Deri aynen hayra verildiği gibi, satılıp parası da verilebilir.
En üstünü Dinimizin gelişip yayılması için vermektir.
Seccâde, dağarcık veya evde kullanılan demirbaş eşya yapılabilir, veya bir şeyle değiştirilebilir, denilmiş.
Yenen içilen bir şeyle değiştirilemez.
Kurban eti ve derisi, kesen kimseye emeği karşılığı olarak verilmez.
Satılıp parası alınmaz.
Aksi halde bedeli tasadduk edilir.
* * *
AKÎKA KURBANI
Yeni doğan çocuk için Cenâb-ı Hakk’a teşekküren kesilendir.
Bu kurban, çocuğun doğumundan bulûğuna kadar kesilebilir. Doğumun yedinci gününde kesmek efdaldir. O gün çocuğun başı tıraş edilip saçları ağırlığınca altın veya gümüş sadaka edilir.
Akîka kurbanı etinden sâhibi de, başkaları da yiyebilir. (Büyük İslâm İlmihali, S. 421)
* * *
ÖLMÜŞLER İÇİN KESİLEN KURBAN
Bir kimse kendi malından sevabını ölmüşlerine bağışlamak üzere kurban kesebilir. Bunu, diğer kurbanlar gibi bayram günlerinde kesmek vâciptir.
Mevtâ için kesilen kurban etinden sâhibi yiyebilir, fakat, mîras bırakanın emriyle ona kesilen kurban eti tamamen tasadduk edilir.

.

Kurban Nasıl Kesilir ?

KURBAN NASIL KESİLİR?

Kurban kesmeye “Yâ Rabbi! Şu vücudum sana karşı o kadar hata ve isyan etti ki affedilebilmem için bu vücudu sana kurban etmem lazım. Fakat sen insan kurban etmeyi haram kıldığından vücuduma bedel olarak bu hayvanı kesiyorum, kabul eyle.” diyerek niyet edilir. Besmele-i şerîfe ile;

“İnnî veccehtü vechiye lillezî fetara’s-semâvâti ve’l-arda hanîfen ve mâ ene mine’l-müşrikîn.” ve

“Allâhümme hâzâ minke ve leke. Allâhümme inne salâtî ve nüsükî ve mahyâye ve memâtî lillâhi rabbi’l-âlemîn, lâ şerîke lehû ve bizâlike ümirtü ve ene evvelü’l-müslimîn” duâlarını okuduktan sonra; “Allâhü ekber, Allâhü ekber, lâ ilâhe illallâhü vallâhü ekber, Allâhü ekber ve lillâhi’l-hamd, Bismillâhi Allâhü ekber.” deyip hemen kesilir. Kurbanın şu dört şeyi kesilir:

1) Nefes borusu,

2) Yemek borusu,

3 – 4 ) İki şah damarı

Bu dördünü de kesmek sünnettir. Bunlardan üçünü kesse helâl olur.

Deveyi gerdanından, koyun, keçi ve sığırı çene ile göğüs arasından, yumrucuk denilen kemiğin altından boğazlamak sünnettir.

Kurbanı kıbleye doğru yatırıp (ön ayakları ile arka sol ayağını) bağlayarak kesmek sünnettir.

Kolaylık için sığırların dört ayağını bağlamak câizdir.

Deve ayakta kesilir.

Eğer hayvan kaçarsa veya insana hücûm ederse yâhut kuyuya düşüp de boynundan kesmek mümkün olmazsa, kesilmesi niyetiyle “Bismillâhi Allâhü Ekber” diyerek, bir bıçakla veya kesici bir şeyle (herhangi bir yerinden) yaralamak sûreti ile öldürülse helâl olur.

.

KURBANIN MÜSTEHABLARI

1- Kurban edilecek hayvanı kurban günlerinden evvel alıp beslemek.

2- Kesileceği yere incitmeden ve hürmet ile götürmek.

3- Becerebiliyorsa kendisi kesmek.

4- Kesemiyorsa ehil bir kimseyi vekil edip kesilirken hazır bulunmak. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyurdular ki:

“Ey Fâtıma, kalk ve kurbanının kesilmesine şâhid ol. Zîrâ kanından ilk damlası yere düştüğünde, işlediğin her bir günâhın af ve mağfiret olunur. Ve ‘İnne salâtî ve nüsükî ve mahyâye ve memâtî lillâhi rabbi”l-âlemine lâ şerîke leh.’ duâsını oku.”

5- Bıçağın büyük ve keskin olması.

6- Kurbanın iki şah damarı ile yemek ve nefes borusunu kesmek.

7- Hayvan ölmeden derisini yüzmemek.

8- Kurbanı keserken kurbanın âzâ(organ)ları ve parçaları mukâbilinde kendi vücûdunun ve bütün âzâlarının cehennemden âzâd olmasına niyet etmektir.

KURBAN KESERKEN BESMELEYE DÂİR

“Bismillahi Allâhü Ekber”den sonra hiçbir şey ile meşgul olmayıp kurbanı hemen boğazlamak şarttır.

Besmeleden sonra bıçak bilenirse besmeleyi tekrar etmek lâzımdır. “Bismillâhi Allâhü Ekber” dedikten sonra kurban yerinden kalkıverse yatırılıp keserken tekrar besmele çekilir.

Besmeleden sonra elindeki bıçağı bırakıp diğer bir bıçak alsa besmeleyi tekrar etmek lâzım olmaz.

Lâkin bir kurban üzerine besmele okuduktan sonra onu bırakıp diğerini kesecekse besmeleyi tekrarlamak lâzımdır. Birkaç kurbanı birbiri ardınca boğazlasa her birinde besmeleyi tekrarlamak lâzımdır.

.