Âhir Zaman İnsanları Öğüt Verenleri Sevmeyecekler

Huzeyfe (r.a.) hazretleri buyurdular:

“İnsanlar üzerine bir zaman gelecek merkeb leşi, içlerinden kendilerine marûfü emreden ve münkeri nehyeden bir mü’minden daha sevimli ve daha değerli olacaktır.”

Süfyân-i Sevrî (r.h.) hazretleri buyurdular:

Bir insan eğer komşuları tarafından seviliyor; kardeş ve ar­kadaşlarının arasında övülüyorsa; onun meddah (yağcı) olduğunu bilin.

Efendimiz (s.a.v.) hazretleri buyurdular:

“Efendimiz (s.a.v.) hazretleri buyurdular: Allah’ın hudutlarını (şer’î kanunlarını) çiğneyenler ve ona dü­şenler ile onlara meddahlık yapan, onlara yağcılık ve onlara haddinden fazla hoşgörülü davrananların misâli, bir gemiye binen bir kavim ve topluluk gibidirler.

Bazıları geminin üst katındadırlar, bazıları da geminin alt katmdadırlar. Alt kattakiler, üst kattakilerden su almak için onla­ra uğrayıp kendilerine eziyet veriyorlardı. Onlar da kendilerini su almaktan menettiler. Bunun üzerine alt kattakiler, ellerine bir balta alıp gemiyi delmeye başladılar. Üsttekiler ona geldiler. Ona:

-“Sana ne oluyor?” dediler. 0:

-“Sizler benden rahatsız oldunuz. Bana da su gerekliydi.”

Eğer onlar, onun elinden tutarlarsa, hem o adamı kurtarır­lar ve hem de kendilerini kurtarmış olurlar. Eğer onu o halde terkederlerse hem o adamı helak etmiş olurlar ve hem de kendi­lerini helak etmiş olurlar.

Efendimiz (s.a.v.) hazretleri buyurdular:

“İnsanlar, bir münker gördüklerinde kendi aralarında eğer onu değiştirmezlerse, o münker ve kötülüğün azabını Allâhü Teâlâ onların hepsine umûmileştirir.

Hadis-i Şerif:

“Ümmetimden bir takım insanlar, kıyamet günü, maymun ve domuzlar suretinde haşr olunurlar. Bunlar, ısyân ehline yağcılık yapan ve onları nehyetmekten kaçınanlardır. Halbuki günah ehlini kötülüklerden menetmeye güçleri yetiyordu.

“Nefsim yed-i kutretinde olan Aiiâhü Teâla hazretlerine and olsun ki, elbette sizler maruf (iyiliği) emredecek ve elbette münkerden (kötülükten) nehyedeceksinizdir. Veya elbette Aflâhü Teâlâ hazretleri hepinizin üzerine katından azab gönderir. Bundan sonra dua ederseniz, dualarınıza icabet edilmez. Dualarınız artık kabul olunmaz.”

Nefsi sabretmeye zorlanmalı, halktan alâkalarını azaltılmalı ki, müdâhane (yağcılık) kendinden giderilsin…

Kaynak : İsmail Hakkı Bursevi, Ruhu’l-Beyan Tefsiri: 3/673-676.