Peygamberimizin Mubabek Cesedi Yıkanırken Vukua Gelen Fevkaladelikler

îbni Sa’d, Ebû Dâvud, Hâkim, Beyhakî ve Ebû Nuaym Aişe’den naklederler, O şöyle demiştir:
Peygamber (s.a.v.) vefat ettiğinde, O’nu nasıl gasledeceklerini ( yıkayacaklarını ) bilemediler ve: “Vallahi biz, O’nu nasıl gasledece­ğimizi bilemiyoruz! Acaba elbisesini çıkararak mı, yoksa çıkarmaksızın mı gasledeceğiz?” dediler.
Bu sırada Allah kendilerine derin bir uyku verdi.
Herkes çenesini göğsüne dayamış uyuyordu.
Sonra birisi konuştu ve: “Peygamber’i (s.a.v.), elbisesi üzerindeyken gaslediniz” diye bir ni­dada bulundu.
Evden gelen bu sesin, kime âit olduğunu ise farkedemediler.” [Ebû Davud’un rivayetinde: “Sonra kalkıp elbisesi üzerinde olduğu halde O’nu gaslettiler. Ovuştururken, elleriyle O’na dokunarak değil, üzerindeki gömleğiyle ovuşturdular” denilmektedir.]

(Yine bu mealde, Büreyde ve îbni Abbas’tan nakledilmiş diğer rivayetler de bulunmaktadır.)

îbni Sa’d, Beyhakî el-Şâ’bî’den şöyle dediğini naklederler: Pey­gamber’i (s.a.v.) Ali yıkadı ve O’nu yıkarken şöyle diyordu: “Ey Allah-ın elçisi, anam babam sana feda olsun! Sen, gerçekten temiz ve hoş olarak yaşadın, temiz ve hoş olarak vefat ettin!“

Ebû Dâvud, Hâkim, Beyhakî ve îbni Sa’d’ın Saîd bin el-Müseyyeb tarikiyle Ali’den naklettikleri rivayet de şöyledir: “Peygamber’i (s.a.v.) ben yıkadım. O’nu yıkarken dikkat ettim, diğer vefat eden insanlarda görülen şey, O’nda hiç görülmedi. Zaten O, yaşarken de tertemiz idi, ve­fat ettiği zaman da tertemiz idi!“

(îmâm-ı Ahmed’in îbni Abbbâs’tan naklettiği bir rivayete göre de, Ali bu hususta böyle demiştir.)

Beyhaki’nin Ebû Maşer’den, onun da Muhammed bin Kays’tan rivayetine göre de Ali şöyle demiştir: “Peygamber’i (s.a.v.) gaslettiğimiz sırada, O’nun azasını yıkamak için tutup kaldırmak istediğimde sanki kendiliğinden kalkıyormuş gibiydi.“

(Diğer bir rivayette ise, Ali’nin şunu da ifade ettiği kaydedilir: “O sırada etrafa ve semâya öylesine bir güzel koku yayıldı ki, o âna kadar o kadar güzel bir kokuyu ben hiç duymamıştım. Dedim ki: “Ey Allah’ın Resulü, anam babam sana feda olsun! Sen, gerçekten tertemiz yaşadın, tertemiz olarak vefat ettin!“)

îbni Sa’d, Abdül-Vahid bin Ebû Avn’den rivayet eder. O şöyle de­miştir: Peygamber (s.a.v.) Ali’ye hitaben buyurdu:
“Ey Ali, ben vefat et­tiğim zaman, beni sen yıkayacaksın!”
Ali de dedi ki: “Ey Allah’ın Rasulü, ben hiç cenaze yıkamadım.”
Peygamberimiz: “Yâ Ali, hiç çekinme! Bunu sana Allah kolay kılacaktır!” buyurdu. Ali, bunu anlatmak üzere sonra demiştir ki: “Ben, Peygamberimiz’i gaslederken, bunu bana Allah kolay eyledi. Resûlüllah’ın hangi azasını yıkamak üzere tutsam, kendiliğinden kalkıyormuş gibi bana çok hafif geldi. Bana bu sırada yardım etmekte bulunan Fadl ise: “Yâ Ali, çabuk ol! Neredeyse belim kırılacak!” diyor­du.”

Kaynak : Celaleddin es-Suyuti, Peygamberimizin Mucizeleri ve Büyük Özellikleri: 543-544.