Günlük, Senelik, Ömürlük, ve Ebedi Pişmanlık..

İnsanın vaktini zâyi edip varını yoğa satması, ömrünü boşa geçirmesi büyük gaflettir. Bir kimse ekilecek vakitte ekmeyip fırsatı geçirdikten sonra toprağa tohum atsa fayda etmez, mahsul yerine pişmanlık alır. Amma anbardaki mevcûd arpa ve buğdayı vaktinde toprağa atsa, eldekini telef etmemiş, belki muhafaza etmiş olur. Zira harman vaktinde mahsul kat kat olur.

Nedâmet (pişmanlık) dörttür:

Biri günlük nedâmettir: Bir kimse evinden yemek yemeden dışarı çıkar. Akşama kadar açlık çeker ve bir şey yemeden çıktığına pişman olur.

Biri de senelik nedâmettir: Ekini vesair tohumları vaktinde ekmemektir.

Biri de ömürlük nedâmettir: Meşrebine uymayan kadın ile evlenmektir.

Biri de ebedî nedâmettir: Allâhü Teâlâ’nın emrini terk etmektir. Bundan Allâh’a sığınırız.

Gerek dünya ve gerek dîni hakkında vaktini zâyi eden, boş geçirenler nedâmet fırınına düşerler ve tahassür (pişmanlık) ateşinde pişerler. Binâenaleyh tevbede acele edip elinden geldiğince âhirete hazırlanmak lazımdır.