Calinus’un Ölümü
Rivayet olundu ki, Câlinus, öleceği sırada ashabına (talebe ve çevresine), fındık gibi iki yuvarlık şey verdi. Ve dedi ki:
-“Bunlardan birini, ben öldükten sonra, demircilerin üzerinde çalıştıkları demirin (Örsün) üzerine koyun. Diğerini de, su ile dolu olan cam kabın içine koyun, sonra cam kabı kırın. Calinus’un vasiyyet ettiği gibi yaptılar. Demircilerin demirinin üzerine konulup dövülen demir, eriyip yere aktı. Ondan bir şey bulamadılar. Su ise dondu. Buz haline geldi. Kapsız olarak olduğu gibi kaldı. Hakimler, (Filiozoflar) buyurdular: “Calinûs, bununla şunu murad etti. Sert cisimleri su gibi akıtabiliyorum. Ben dilediğim maddeyi, taibatında akıcılık olan suyu dondurabiliyorum. Amma ölüm için bir ilaç bulamadım.” Demek istedi. Bundan dolayı bazıları:
“Ey mağrur olan kişi, zaman geçirmeden hemen tevbe et. Mutlaka ölüm gelip sana yetişir. Kaarun olsan bile… Aristotales zehir ile Öldü. Bukrat felç olarak öldü. Eflâtun zatülcenb (akciğer iltihabı hastalığından) öldü. Calinûs ise karın hastalığından öldü.“
İmam Şafiî (r.h.) Hazretleri, kişilerin kendisiyle veba ve tâûnu tedavî ettikleri şeylerin en güzeli, teşbihtir. Çünkü, zikir ceza ve azabı kaldırır. Yunus Aleyhisselâm için Allah şöyle buyurdu.
“Eğer çok tesbîh edenlerden olmasaydı, her halde ba’s olunacakları güne kadar onun karnında kalırdı. 37/142’143″ [1] yine azab ve cezâ’nın kalkması için Efendimiz (s.a.v.) Hazretlerinin üzerine bolca salevât okumak lâzım. Bunlar ve bunların benzerlerinin her biri, zahirî ve bâtınî şartlara uyarak okunduğunda, maddî ve manevî musîbet, belâ, azab ve cezanın kalmasında etkilidirler. Şartlarına göre okunmayan zikir ve salevât Yüce Allâh’in huzurunda şefaatçi olacak değildir.
Mesnevide buyuruldu:
Eğer dua için temiz bir nefesin yoksa, temiz gönüllü dostlardan dua dile
İsmail Hakkı Bursevi, Rûhu’l-Beyan Tefsiri Tercümesi cilt 1
[1] Es-Sâffât: 37/143-144
Göynem - Beyşehir 