Dervişin Alacağı

Dervişin Alacağı

Tebriz’de esnafı denetleyen, ticarî hayatın düzenini sağlayan Bedreddin Ömer adında zengin biri vardı. Zenginliğinin yanında, cömertliğiyle de dillere destan olmuştu. Bu kerem sahibi eli açık zatın şöhretini, yakın bir ilde yaşayan garip bir derviş de duymuştu. Bu derviş, Bedreddin Ömer’in cömertliğine güvenerek 9000 altın borç aldı. Borcunu ödeme vakti geldiğinde, Tebriz’in yolunu tuttu. Kendi kendine, ”Bedreddin Ömer’in huzuruna çıkar, durumumu anlatırım. Yapacağı ihsanlarla da borcumun öderim” diye düşündü. Şehre vardığında Muhtesib Ömer Bedreddin’in evini sordu.

O yoldayken, Bedreddin Ömer fâni dünyadan sonsuzluk âlemine göç etmişti. Bunu duyan derviş bir nâra atarak bayıldı. Gece yarısına kadar kendine gelemedi. Gözlerini açtığında,”Ey Allahım! Suçluyum. Senden isteyeceğime, ümidimi senin yarattığın birine bağladım. Cömertlikte kim senin eşin olabilir? Aslında onun verdiği de senindir. Cömertliği,merhameti ona sen lutfettin” diyerek rabbine tövbe etti.Muhtesib Ömer Bedreddin’in yardımcısı olan kethüdâ, dervişin durumunu öğrendi. Derdiyle dertlendi. Dervişe yardım toplamak için esnafı gezdi. Fakat 100 dinar kadar para toplayabildi. Derviş bu durum üzerine Bedreddin Ömer’in mezarının başına gitti. Hayattaymış gibi onunla konuşmaya başladı.”Ey yoksulların dayandığı, güvendiği büyük insan! Senin derya gibi geniş bağışlarını duyup güvendim. Sağa sola 9000 altın borç yaptım. Şimdi beni kim bu yoksulluktan kurtaracak, yüzümü güldürecek, borcumu ödeyecek?” Buna benzer sözlerle akşama kadar mezarın başında halini arzetti.

 Akşam olunca Ömer Bedreddin’in yardımcısı ve Tebriz’in kethüdâsı garip dervişi evine buyur etti. Topladığı 100 dinarı verdi. Dervişle gece yarısına kadar sohbet ettikten sonra yatıp uyudular. Tebriz’in kethüdâsı, rüyasında Bedreddin Ömer’i gördü.Bedreddin Ömer ona, ”Bir yoksulun bana güvenerek borçlandığını duymuştum. O yoksul için filan yerde birkaç mücevher sakladım. Üzerine de ismini yazdım. O mücevherler onun borcunu öder. Arta kalan parayı da istediği gibi harcasın. Beni de duada unutmasın” dedi. Kethüdâ sevinçle uyandı. Mücevherleri tarif edilen yerden çıkarıp, dervişe teslim etti.

***

Nice kişiler var toprak gibi, mezarında uyuduğu zannedilir.Halbuki onlar fayda vermek, feyiz vermek bakımından yüzlerce canlıdan daha iyidir.Dünyadaki beden gölgesini alıp âhirete giden Allah dostlarının gölgesinden, yüz binlerce insan istifade eder.

Kaynak : Mesnevi’de geçen hikayeler