Tırnaktan Elbise

İbni Abbâs (r.a.) hazretlerinden rivayet olundu. (Buyurdular):
İkisinin (Âdem Aleyhisselâm ile Hazret-i Havva’nın) elbiseleri, tırnaktandı.[Kitabü’l-Azame, c. 5, s. 1578, Isfahânî.]
Veya elbiseleri tırnağa benziyordu.

Elbiseleri, tırnağın yaratılışı gibi üzerlerinde yaratılmıştı.
Elbisenin soyulması, şeytana İsnâd edildi. Halbuki bununla beraber, onların elbiselerini bizzat eliyle üzerlerinden soyup alan kişi, değildir. Bu, şeytanın onların elbiselerinin soyulmasına sebep olmasından dolayıdır…

Çirkin yerlerini kendilerine göstermek için.
Şeytan, ikisinin avret yerlerini kendilerine izhâr edip göstermek için onları fitneye düşürdü.
Âdem Aleyhisselâm ile Hazret-i Havva, (şeytanın bu fitnesinden) önce kendi avret yerlerini görmemişlerdi. Ve biri diğerinin de avret yerini görmüş değildi…

Haya Duygusu

Rivayet olundu:
Âdem Aleyhisselâm, uzun boylu bir kişiydi. Sanki upuzun bir hurma ağacıydı. Başının saçları sıktı. Hataya düştüğünde, ayıp yerleri ortaya çıktı. Daha önce onları görmemişti. Âdem Aleyhisselâm (utancından) cennetten kaçmaya başladı. Cennet ağaçlarından bir ağaç ona arzetti ve onu yapraklarıyla örttü. Âdem Aleyhisselâm, ağaca:
Beni gönder!” dedi. Ağaç:
Ben gönderici değilim (seni göndermeye gücüm yetmez) dedi. Bunun üzerine Rabbi kendisine nida etti:
Ey Adem! Benden mi kaçıyorsun?” Âdem Aleyhiselâm:
Hayır! (Ya Rabbi), lakin ben utanıyorum!” dedi

[Müstedrek: 2, s.288, Kitabü’z-Zühd: c. 1. s.45, İbni Mübarek,]
İsmail Hakkı Bursevi (k.s), Rûhu’l-Beyan Tefsîri:8/430-431.