Unutulan Bir Sünnet – Dua`da Elleri Birleştirmek.

“Hz. Âişe’den (r.anhâ) rivayet olunmuştur:
Nebî (s.a.v.) her gece yatağına geldiği zaman iki elini birleştirir, bunlara nefes eder (avuç içlerine huuu diyerek üfler) ve Kul hüvallâhü ehad, Kul eûzü birabbil felak ve Kul eûzü birabbinnâs (sûrelerini) okurdu. Sonra iki eliyle vücudundan eli yetiştiği yerleri sıvazlardı. Elleriyle başını, yüzünü, vücudunun ön kısmını meshetmeğe başlardı. (Sonra da vücudunun arka kısmını meshederdi.) Ve böyle okuyup üfleyerek vücudunu meshetmeyi üç defa tekrarlardı.” [Buharî, c, 11, s. 272, Hadis no: 1772]

İbn Abbas (r.anhümâ) buyurdu ki, ‘Rasûlüllah (s.a.v.) duâ ettiği zaman avuçlarını birleştirir ve iç kısmını yüzüne doğru çevirirdi.”

Peygamberimiz Hz Muhammed Mustafa ( s.a.v.) buyuruyorki: “Kim benim bir sünnetimi ihya ederse, beni sevmiş olur. Kim de beni severse, cennette benimle beraberdir” [Tirmizî, Sünen, Kitabu’l-İlm, Bâb: 16, H. No: 2818]

Tahtâvî merhum : duâda elleri bitiştirmek ve parmakları kıbleye karşı tevcih etmek (yönlendirmek), şüphesiz ki, duânın âdâbındandır’ buyruluyor.