Şeytan ve Müminlerin Ölümü

Bazı şeyhlerden rivayet olundu. Buyurdular:
Mü’min vefat ettiğinde, ailesinden bazılarının ağlamasından daha şiddetli olarak, ölen mü’minin ardından şeytan ağlar. (Şeytanın bu ağlaması) mü’mini dünya hayatta kendi (vesvese) ve fitneleriyle fitneye düşüremediği içindir… Mü’minin ruhu, semâ’ya yükseltildiği zaman, melekler;
Bu kulu, şeytandan kurtaran ve muhafaza eden, Allâhü Teâlâ hazretlerini teşbih ve takdîs ederiz!… Ya nasıi kurtuldu bu?” derler.

Şeytandan Korunmak

Mü’mine düşen vazife,
1- Nefsini, şeytanın vesveselerinden korumak ve,
2- Nefsinin dürtülerinden ve konuşmalarından muhafaza etmektir ki, Allâhü Teâlâ hazretlerinin katında ve mü’milerin yanında rezîl ve rüsvây olmasın!

Hikaye (Şeytanın vesvesesi)

Hikâye olunduğu gibi:
Ömer bin Hattab (r.a.) hazretleri, kendi nefsinde (içinde gayri ihtiyari olarak) bir kadını zikretti… (Sadece bir ân için kalbinden geçirdi, hiçbir harekette bulunmadı…) Ama çok az bir zaman sonra (hannâs şeytanın vesvesesiyle) insanlar, kendi aralarında bunu konuşur oldular…

Cinnî Müslüman Olursa

Ve bil ki:
Kişiye yakın olan cinnî şeytan, Müslüman olduğu zaman; kişi onun şerrinden tamamen emin olur. Cinlerden mü’min olan kavimler vardır. Ve onlar beşerin bütün ilimleriyle menfaat görüp faydalanmaktadırlar…

Kaynak : İsmail Hakkı Bursevi (k.s), Rûhu’l-Beyan Tefsîri,:8/34-35