Günahlardan Çıkmak İçin Ne Yapmalı ?

Akıllı kişiye düşen vazife, feyiz ve felah (kurtuluş) yolunda; salâh ehlinin vasıl olduğuna (yüce mertebelere) vasıl olmaktır. Tarikatın ilk işi ise Tevbe ve istiğfardır…
.
Tevbeye Sevkeden

Âlimler (r.h. hazerâtı) buyurdular;
1 – Önce günahın çirkinliğini düşün;
2- Sonra da bunda kendi zaafiyetini ve hayatının azlığını düşün…

Bir karıncanın ısırmasına ve güneşin sıcaklığına tahammül edemeyen bir kişi, cehennem ateşine ve (boğa gibi) yılanların ısırmalarına (sokmalarına) nasıl dayanabilir? (Bunları tam düşünürsen Tevbe edersin )

Günahlardan Çıkmak

Kula gereken, günahların bütün kısımlarından çıkmak gerekir.
1- Sen Allâhü Teâlâ hazretleri ile aranda olan günahlardan Tevbe ve istiğfar ile çıkmalısın.
2- Allah’ın kulları (mahlukat) arasında olan günahlardan ise,
a) Helalleşmek,
b) Ve hak sahiplerine haklarını vermekle olur.

Vacipleri Kaza

Ama terkedilen vacipler:
1- Namaz,
2- Oruç,
3- Zekat gibi ibâdetler, mümkün mertebe kaza edilir…

Haramları İşlemekten Tevbe

Seninle Allâhü Teâlâ hazretleri arasında olan günahlar;
1- İçki içmek,
2- Çalgı aletlerini çalmak,
3- Faiz yemek,
4- Ve benzeri günahlardan ise,
a) kalbinin geçmişlere pişman olması,
b) Kalbine bir daha benzeri günahlara düşmemenin tam olarak yerleşmesidir.

Tevbe-i kalbî – ( Kalb İle Tevbe )

1- Mümkün mertebe hasımları râzî ettikten sonra
2- gücün yettiği kadar kaçırdıklarını (zekat ve namazı) kaza ettikten sonra;
3- Kalbinin günahlardan kaçınması üzerine ;
4- Senin yakarma, yalvarma ve tazarru ile güzel bir şekilde Allâhü Teâlâ hazretlerine, dönmen gerekir ki, lütfü keremiyle O sana kâfi gelsin…

Tevbe Namazı

Bundan (yani Tevbenin bütün şartlarını yerine getirdikten) sonra, gider gusül abdesti alırsın. Elbiselerini yıkarsın (ya da temiz elbiseler giyersin) iki rek’at namaz kılarsın. Sahih hadis-i şerifte olduğu gibi:
-“* (abdest veya güsûl abdestini alır); ardından kalkar iki rek’at namaz kılar ve sonra istiğfar eder (Allâhü Teâlâ hazretlerinden bağışlanmasını dilerse); muhakkak ki Allâhü Teâlâ onu bağışlar.” [Sünen-lEbû Davudi 1300,]

Kaynak : İsmail Hakkı Bursevi(k.s.), Ruhu’l Beyan Tefsiri: 7/437.