Ca’fer-i Sadık (r.a.) Hazretlerinden

“Takvâdan daha faziletli azık,

Sükût etmekten daha güzel bir şey,

Cehâletten daha zararlı bir düşman,

Yalandan daha büyük bir hastalık yoktur.”

“Mümin kardeşinden sana kötülük gelirse; hakkında fenâ bir söz söylerse sakın üzülme:

Şayet onun dediği doğru ise, yaptığının cezası dünyada iken verilmiş, âhirete kalmamış olur.

Eğer dediği gibi değilse, çalışmadan elde ettiğin bir sevab olur.”

“Kötü biriyle arkadaşlık eden belâdan kurtulamaz, kötü yerlere giden töhmet altında kalır, diline sahip olamayan pişman olur.”

“Sahip olduğu malının ve hoşuna giden şeylerin devamlı olmasını isteyen “Mâşâallâh lâ kuvvete illâ billâh” desin.”

“İbâdetler ancak tevbe ile kabul olunur. Zira Allâhü Teâlâ: ‘O tevbekârlar, (ihlâsla) ibâdet edenler…” (Tevbe Sûresi, âyet 112) buyurarak önce tevbeyi sonra ibâdeti zikretmiştir.” Yani evvelâ küfürden, sonra günahlardan ve riyâdan tevbe etmeli; daha sonra ibâdet ile meşgul olmalıdır. Önce İslâm, sonra ibâdet.”

Ca’fer-i Sâdık (r.a.) hazretlerine:

“Allâhü Teâlâ fâizi neden haram kıldı?” diye soruldu.

“İnsanların karşılıksız, menfaatsiz olarak birbirine iyiliği terk etmemeleri için…” diye cevap verdi.