Halvetiyye tarikati.
Halvetiyye tarikati, Suhreverdiye’nin bir kolu, Kübreverdiyye’nin bir şubesi olan ve Şeyh Ebu Abdullah Sirâcüddin tarafından kurulan bir tarikattır. Sirâcüddin Ebu Abdullah’a Halvetiyye’nin birinci piri denilmektedir.
Ebu Abdullah önceleri Tebriz yakınlarında “Hoy” şehrinde, sonra Mısır’da ve oradan da Hicaza giderek ilmî çalışmalarına başlamış; bir süre sonra Sultan Üveys’in daveti üzerine Herât’a gelmiş orada 750/1349, diğer bir rivayette 800/1397 yılında vefat etmiştir.
Şeyh Sirâcüddin Ebû Abdullah’ın yedi defa hacca gittiği, sahralarda dolaşırken bir gün içi boş ve çok büyük bir çınar ağacı görüp, halvete niyetle kırk erba’în’i bir biri ardınca burada tamamladığı için tarikatına Halvetiye denilmiştir. Abdullah Bosnevî hazretleri, “Semaratü’lfuâd” adlı eserinde, halvet kelimesinin “hı” sının, sivâ’dan kalb kuvvetine; “lâ’mın zikir lezzetine: “vav”ının zahir ve bâtını korumak ile ahde vefaya; “te”sinin temkine; “ye”sinin zorluklardan kolaylığa; “he”sinin ise müşahedeye delâlet ettiğini zikreder. Halvetiye tarikatı günümüzde inkıta’a uğramış tarikatlardandır. Mütercim.
İsmail Hakkı Bursevi(k.s.), Ruhu’l Beyan Tefsiri: 6/612-614.