Ashâb-ı Kiram’a Dil Uzatan`ın Akıbeti….
Ebu Alkame’den rivayet olundu. Buyurdular:
-“Ben büyük bir kaafılenin içindeydim. Biz emriyle hareket etmek üzere bir adamı “amir” tayin ettik. Onun emriyle hareket ediyor ve yine onun emriyle konaklıyorduk. Bir yere konakladık. 0 adam, Hazret-i Ebu Bekr (r.a.) ile Hazret-i Ömer (r.a.)’a küfretti ve onlara sövdü. Bu konuda kendisine nasihat ettik. Hiçbir şeyde bizim sözlerimizi kabul etmedi.
Biz sabahladığımızda, hazırlığımızı yaptık ve kervanı düzenledik. Fakat kervancıbaşının adamının sesi (nidası) gelmedi. Âmirimizin ne yaptığına, niçin hareket emrini vermediğine ve haline bakmak için yanına vardık Birde ne görelim! 0 hazret-i Ebû Bekir (r.a.) ve Hazret-i Ömer (r.a.)’a söven kervancıbaşı dört kat olmuştu. Elbiselerini kaldırıp kendisini keşfettik! Adamın iki ayağı da domuz ayaklan gibi olmuştu.
Biz onun yükünü hazırladık ve onu hayvana yükledik! Yükünün üzerinde birden sıçradı. Ayaklarıyla ayağa kalktı. Adam üç kere domuzların bağırtisıyla bağırdı. Domuz gibi bağırdıktan sonra gidip domuzların içine karıştı. Domuz oldu. Hatta içimizden hiçbiri onu tanıyamadı.
Kaynak : Ravzatü’l Ulemâ.
