Hikâye (Tevekkül)

Hâtemü’l-Esâm (r.h.) hazretlerinden rivayet olundu. Buyur­dular:

Türk ile (savaşta) karşılaştık. Aramızda hamleler oldu. Türk bana kement attı. Atımın üzerinden beni çekip düşürdü. Kendisi de hayvanın üzerinden indi. Göğsüme oturdu. Gür olan bu saka­lımdan tuttu. Çizmesinden bıçak çıkarttı ve kesmeye kalktı.

Hâmetü’l-Esâm (r.h.) buyurdular:

Efendimin hakkı için, kalbim Onunla (Rabbimle) ve onun sekînetiyle değildi. Ben susmuştum. Hayretler içindeydim. Şöyle diyordum:

-“Efendim! (Ey Rabbim!) Ben kendimi sana teslim ettim, eğer sen bu kişinin beni kesmesini yazdıysan başım gözüm üstü­ne , çünkü ben seninim ve senin mülkünüm!”

Ben bu şekilde Efendime seslenirken o kâfir göğsümün üze­rinde oturuyordu, Müslümanlardan bazıları ok attılar. Oklardan biri, onun boğazını kesti ve üzerimden düştü. Ben ayağa kalktım. Onun elinden bıçağını aldım. Ve o bıçakla onu kesip öldürdüm.

Kaynak : İsmail Hakkı Bursevi, Rûhu’l-Beyan Tefsiri: 4/114-115.