UZUN ÖMÜR VE GÜZEL AMEL

Ebû Hüreyre’den (r.a.) rivâyet olunmuştur:

Rasûlüllah (s.a.v.), “En hayırlılarınızı size haber vereyim mi?” diye sordu.

Ashap, “Elbette yâ Rasûlellah!” dediler.

Rasûlüllah (s.a.v.) da şöyle buyurdular:

“En uzun ömürlü olup en güzel ameli olanınızdır.”(1)

***

Talha bin Ubeydullah (r.a.) anlatıyor:

Kudâa kabîlesinin mahallelerinden Beliy’de iki kişi vardı. Bunlardan biri Allah yolunda şehid oldu. Diğeri ise ondan sonra bir yıl daha yaşayıp vefât etti. Rüyamda cennetin kapısının açıldığını gördüm. Sonra vefât edenin şehid olandan evvel cennete girdiğini görünce hayret ettim. Sabah olunca rüyâmı (insanlara) anlattım. Rüyâm kendisine ulaşınca, Rasûlüllah (s.a.v.) bana:

“Sonra vefât eden, onun ardından ramazan ayı orucunu tutmadı mı, bir yıl boyunca altıbin şu kadar rek‘atlik namaz kılmadı mı?” buyurdu.(2) Yani, bu fazlalıkları sebebiyle diğerinden önce girmiştir cennete…

***

Ubeyd bin Hâlid es-Sülemî (r.a.) anlatıyor:

Rasûlüllah (s.a.v.) iki kişiyi birbirleriyle kardeş kıldı. Bunlardan biri şehid oldu, diğeri ise daha sonra vefat etti. Rasûlüllah (s.a.v.), “(Sonraki vefât ettiğinde) neler söylediniz?” diye sordu.

Bizler de, “Rabb’imiz, sonra vefât edeni mağfiret et ve arkadaşına kavuştur” diye duâ ettiğimizi söyledik.

Rasûlüllah (s.a.v.) ise şöyle buyurdu: “Peki, sonra vefât edenin şehid olanın ardından kıldığı namazlar, tuttuğu oruçlar ne olacak? İkisi arasında gökle yer arasındaki mesafe gibi fark vardır.”(3)

***

Enes bin Mâlik (r.a.), Rasûlüllah’tan (s.a.v.) şöyle rivâyet etmiştir:

“Allah Teâlâ buyuruyor ki: ‘İzzetim, celâlim, cömertliğim, mahlûkatımın bana olan ihtiyâcı ve yüce makamım için! Erkek ve kadın kullarımın, İslâm üzere yaşayıp yaşlanmalarının ardından, onlara azap etmeye hayâ ederim.”

Hz. Enes (r.a.) diyor ki: Rasûlüllah’ın (s.a.v.) bu esnada ağladığını gördüm. “Yâ Rasûlellah, niçin ağlıyorsunuz?” diye sordum. Bunun üzerine o, “Allah ondan utandığı halde, kendisi Allah’tan utanmayana ağlıyorum.” buyurdu.(4)

***

HİKMETLİ SÖZLER

* Küfür duvarını, kendi taşıyla (silahıyla) yık. Hz. Ebû Bekir r.a.

* Hevâ ve hevesten, tama’ ve gadaptan (açgözlülük ve öfkeden) sakının; bunlardan uzak olanlar felah bulurlar (umduklarına kavuşur, korktuklarından güvende olurlar). Hz. Ebû Bekir r.a.

* İhvânına, binnefs muâvenetle duâda müşâreket edenler (fiili yardımda bulunup işinde-hizmetinde başarılı olması için onunla ortaklaşa yorulanlar), rahmet-i Rahmân’a mazhar olsunlar. Hz. Ebû Bekir r.a.

* Dünyayı seven, ibâdetin tadını alamaz. Bişr bin Hâris k.s.

* Hasta nasıl leziz yemeklerden tat alamazsa, dünyayı seven insan da ibâdetin halâvetini alamaz. Ebû Tâlib-i Mekkî k.s.

* Dünya için dünyaya üzülmek, âhiret hüznünü yok eder. Dünya için dünyaya sevinmek de ibâdetin tadını alıp götürür. Fudayl b. Iyâz k.s.

Halis ece

 

DİPNOTLAR

 

(1) el-Hindî, Kenzü’l-Ummâl, 15, 667.

(2) İbn-i Mâce, Ta‘bîru’r-Rü’yâ, bâbü ta‘bîru’r-rü’ya.

(3) el-Hindî, a.g.e., 15, 715.

(4) el-Hindî, a.g.e., 15, 674.