Müslüman Olarak Yaşlananlara Müjde!

Enes bin Mâlik (r.a.) anlatıyor:

Rasûlüllah (s.a.v.) şöyle buyurudular:

– “Kendisine verilen kırk yıllık ömrü İslâm üzere geçiren insandan, [elli yaşına doğru ilerlediğinde] Allah Teâlâ üç belâyı uzak tutar: Delilik, cüzzam, abraş (bir çeşit cilt hastalığı).

– Elli yaşına ulaşınca [vefât etmesi hâlinde] Allah celle celâlühû, onun hesâbını kolaylaştırır.

– Altmış yaşına varınca, zâtının hoşnut olup râzı olduğu şekilde [tevbe ile] kendisine rücu‘ etmesini (Allah’a dönüp yönelmesini) ihsân eder.

– Yetmiş yaşına gelince, Allah onu sever ve semâ ehline sevdirir.

– Seksen yaşına gelince hasenâtını kabul buyurur, seyyiâtını ise [artık yazmaz] affeder!

– Doksan yaşına varınca da geçmiş günahlarını affeder. Artık bu insan, [semâdaki melekler tarafından] ‘Allâh’ın yeryüzünde yürüttüğü kimse’ diye isimlendirilir ve âilesine şefaat etme selâhiyeti verilir.”(1)

***

Abdullah bin Abbas (r.anhümâ) aşağıdaki âyetleri şöyle tefsir etmiştir:

“Biz insanı en güzel biçimde yarattık.’(2) Burada, insanın fıtrat itibariyle mükemmel yaratıldığı ifade buyurulmaktadır. ‘Sonra onu aşağıların aşağısına çevirdik.’(3) Burada da insanın yaşlanıp çökmesi kastedilmektedir. ‘Yalnız inanıp sâlih ameller işleyenler (iyi ve hayırlı işler yapanlar) hâriç. Onlar için kesintisiz bir mükâfat vardır.’(4) Burada ise, iman edip sâlih amellerde bulunanların yaşlılıklarındaki durumları anlatılmaktadır. Onlar bu devrelerinde işledikleri (kötü amelleri)nden dolayı hesâba çekilmezler.”(5)

***

Ali el-Mukaddemî (rh.) anlatıyor: Rüyâmda Hârun bin Rebi‘ rahımehüllâhı gördüm. “Rabb’in sana nasıl muâmele etti?” diye sordum. “Beni rahmetiyle mağfiret etti, yakın tutup lûtuf ve ikramda bulundu ve şöyle buyurdu: ‘Seksen üç yaşındakilere böyle muâmele ederiz.”(6)

Dipnot:

(1) Ebû Ya‘lâ, Müsned, 7, 241-244.
(2) Tîn suresi, 4.
(3) Tîn suresi, 5.
(4) Tîn suresi, 6.
(5) Ebû Nuaym, Hılye, 6, 300.
(6) Beyhakî, Kitâbü’z-Zühd, 270.